“MOU ေဖါက္ျပန္မႈအတြက္ လူကုန္ကူးမႈျဖင့္အမႈဖြင့္လို”

ေအာက္တိုဘာ ၅      ျမတ္ညိဳ (အလြတ္သတင္းေထာက္)

            စာခ်ဳပ္ပါစည္းကမ္းခ်က္မ်ားႏွင့္မညီျခင္း၊ ထိုင္းကိုေ ရာက္ရွိၿပီးေနာက္ ၂လနီးပါးခန္႔ အလုပ္မရွိပဲေနရျခင္းႏွင့္အိပ္ စရာစား စရာမရွိျခင္း၊ အနီး၀န္းက်င္တို႔မွ ေတာင္း ရမ္းစား   ေသာက္ေန ထိုင္ရျခင္း တို႔ေၾကာင့္ MOU အလုပ္သမားတင္ သြင္း သည့္ ျမန္မာကုမၸဏီမ်ားအား လူကုန္ကူးမႈျဖင့္ အမႈဖြင့္ တိုင္ၾကားလို ၾကေၾကာင္းအလုပ္သမားမ်ားက ေျပာသည္။

ျမန္မာအစိုးရ လူကုန္ကူးမႈတားဆီးႏွိမ္နင္းေရးတပ္ဖြဲ႔တြင္ အမႈ ဖြင့္ထားသည့္ ဘန္ေကာက္ ၿမိဳ႕အနီး မင္ဘူရီ Min Buri, Hathai Rat 37 road မွ မူဘန္း(အိမ္ယာ )ေဆာက္ လုပ္ေရး လုပ္ ငန္းခြင္သို႔စက္တင္ဘာ၂၄ရက္ေန႔တြင္ေရာက္ရွိခဲ့ၾက သည့္ေအာင္လံ၊ ပခုကၠဴ၊ ေပါက္၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း၊ ၿမိဳင္၊ သရက္၊ မေကြးတို႔မွ အလုပ္သမား ၁၉ဦးမွာ ယေန႔ ေန႔ လည္   က ျမ၀တီၿမိဳ႕ ျပန္သြားခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည္။

   
       အလုပ္သမား ကိုေစာၿဖိဳးဦး က “က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ အမႈဖြင့္ခ်င္တယ္။ ဒီကုမၸဏီက စာခ်ဳပ္ပါစည္းကမ္းကို မညီခဲ့ဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ခံစားခ့ဲရ တာ က်ေနာ္တို႔ ပဲသိတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ လာခဲ့တာ ေကာ့ေသာင္းက၊ ခုျပန္ပို႔ေတာ့ ျမ၀တီ၊က်ေနာ္တို႔ အလုပ္မလုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ လူကုန္ကူးမႈမေျမာက္ဘူးတဲ့၊ ဒါဆို က်ေနာ္တို႔ ကိုေနျပည္ေတာ္ကိုပို႔ပါလို႔ေျပာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ကို ေအာင္လံျပန္ပို႔မယ္တဲ့။ အိမ္ေရာက္ရင္ က်ေနာ္ေတာ့ အမႈဖြင့္ ဦးမွာပဲ” ဟုေျပာသည္။

         နယ္စပ္အေျခစိုက္ ျမန္မာလူကုန္တားအဖြဲ႔မွ အရာရွိတစ္ဦးက “အလုပ္မလုပ္ ခဲ့ရေသးသျဖင့္ လူကုန္ကူးမႈေျမာက္သလား၊   ႏိုင္ငံျခား ကိုအလုပ္သမားတင္ပို႔ျခင္း နည္းလမ္းတစ္ခုခု ခ်ိဳးေဖါက္ေနသလား? ပုဒ္မ ၂၉နဲ႔ၿငိစြန္းေနသလား၊ စီစစ္ရ အံုးမည္” ဟု ဆိုုသည္။

       ထိုအလုပ္မားမ်ားသည္  ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္မွ Royal golden Gate ကုမၸဏီႏွင့္ ထိုင္းဘက္မွ Phanason Residen Co,ltd တို႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုလွ်က္ေရာက္ ရွိလာခဲ့ ၾက သည့္ အလုပ္သမား ၃၂ဦးအုပ္စုမွျဖစ္ၾကသည္။ ယမန္ေန႔က ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕   ျမန္မာ သံရံုး အလုပ္သမားအရာရွိထံသို႔ လာခဲ့ၾကသည့္ အလုပ္သမား ၂၆ဦးအနက္မွ ၇ဦးက်န္ေန ခဲ့ၾကၿပီး ျပန္သြားၾကသည့္ ၂၉ဦးအုပ္စုျဖစ္သည္။

      ၎တို႔သည္  ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္တြင္ တစ္ဦးစီ အနည္းဆံုး က်ပ္ေငြ သံုးသိန္းႏွင့္ သံုးသိန္းခြဲအထိ ေပးေခ်ခဲ့ၾကရ သည္ဟုဆိုသည္။ ဤကုမၸဏီမွပင္ ထိုေနရာ တြင္ အလုပ္သမား၁၂၅ဦး  အခက္ႀကံဳေနၾကဆဲျဖစ္သည္။

           ေရႊၿခိဳးၾကာကုမၸဏီ ထိုင္းဘက္မွ PP.Group ဆိုသည့္ ကုမၸဏီျဖင့္၂၀၁၃ ခုၾသဂုတ္လ ၈ရက္ေန႔က ထိုင္းႏိုင္ငံ အတြင္းသို႔ အလုပ္သမား ၇၈ဦးအားတင္ပို႔ခဲ့ပါသည္။ ထိုအလုပ္သမားမ်ားနက္၊ အသက္၂၄ႏွစ္အရြယ္ မလႈိင္ေနဦး၊ အသက္၂၂ ႏွစ္အရြယ္ မသင္းသင္းႏြယ္ ႏွင့္ အသက္ ၂၀ ႏွစ္အရြယ္ မျပည့္ၿဖိဳးေအာင္ တို႔ သံုးဦးအား ကုမၸဏီကိုယ္စား လွယ္ ပြဲစားက  ေအာက္တုိဘာလ၂ ရက္ေန႔ညက ၿခိမ္းေျခာက္ေျပာဆို ႏွင္ခ်ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္သျဖင့္ စိုးရိမ္ဖြယ္ရာအေျခ အေနကို MAT သို႔ အကူညီေတာင္းခံခဲ့ပါသည္။

              ေရႊၿခိဳးၾကာကုမၸဏီ  မွ အလုပ္သမား ၇၈ဦးတို႔မွာ (ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ပခ်ာအူထစ္ ၃၃လမ္းတြင္၃ဦး၊ ပထံုဌာနီ လမ္းစစ္တြင္၉ဦး၊ စူရတ္ဌာနီ ရာဘာၿခံတြင္ မိန္းကေလး၁၆ဦးႏွင့္အမ်ိဳးသား၁၄ဦး(ထိုအလုပ္သမား၃၀ဦးတို႔မွာ သမန္တလင္းျပင္တြင္ အိပ္ၾကေၾကာင္းေျပာပါသည္။) ႏွင့္ခ်ာခ်င္ေဆာင္ၿမိဳ႕ အနီးတြင္ ရွိေသာ ဘယ္ထရီအိုး အလုပ္ရံု တြင္ ၁၅ဦးတို႔ အသီးသီးရွိေနေၾကာင္း စံုစမ္သိရွိရ ပါသည္။ ထိုအထဲတြင္ ကိုေက်ာ္လင္း ႏွင့္ အမ်ိဳး သမီးတစ္ဦးအမ်ိဳး သားတစ္ဦး ေပါင္း သံုးဦးတို႔ လည္းသီးျခားပတ္စပို႔လုပ္ကိုင္၍ လိုက္ပါလာခဲ့ေၾကာင္း၊ အျခားကိုထြက္ သြားၾကၿပီျဖစ္ ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

              ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၃၉လမ္း ေအာက္ဘေလာက္၊ သုခစုစံကုမၸဏီ မွ ထိုင္းႏိုင္ငံ PECE Co,Ltd ျဖင့္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆို ကာ ၁၅၊၅၊၂၀၁၃ ေန႔တြင္ ရန္ကုန္မွ ထြက္လာခဲ့ ၾကသည့္ အလုပ္သမား(၃၅ဦးလာ  ၁၆ဦးေျပး)+၄၀ဦးထပ္ေရာက္= ၅၉ဦးတို႔အား လာခဲ့ၾကပါသည္။ ဆာလာဘူရီ ေနာင္ေခ အရပ္တြင္ရွိေသာ လွ်ပ္စစ္မီးႀကိဳးသြယ္ တန္းသည့္ အလုပ္ကို လုပ္ၾကရသည္။ ၁၅၊၇၊၂၀၁၅ ေန႔မွ အလုပ္စလုပ္ရသည္။ အလုပ္သမားမ်ား ႏြားတင္း ကုတ္ေလာက္အဆင့္မရွိ သည့္ ေနရာတြင္ေန ရေၾကာင္းႏွင့္ေရခ်ိဳးစရာ၊ အိမ္သာသံုးစရာေရ မရွိေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ပါသျဖင့္ သုခစုစံ ကုမၸဏီ အား တရားစြဲဆိုလို ေၾကာင္းေျပာပါသည္။ 

ေရႊျမန္မာဟိန္းကုမၸဏီ ႏွင့္ ေဌးဆားဗစ္ကုမၸဏီ ၁၇၊၇၊၂၀၁၃ ေန႔ကအလုပ္သမား ၁၁၅ဦးအား တင္သြင္း ခဲ့ရာ၊ တစ္ေနရာအေရာက္တြင္ ၂၅ဦး ၅၀ဦးႏွင့္ ၆ဦးစီခြဲ ယူသြားၾကသည္။ အလုပ္သမား၂၉ဦးကို ထိုင္းေတာင္ပိုင္း ကပီ ကိုယူသြား ၿပီး ထိုမွတစ္ဆင့္ ၁၄ဦးကို  နခြန္ ဘက္ကိုေခၚလာခဲ့ျပန္ပါသည္။ ၁၀ ေယာက္ကို သူေဌးတစ္ေယာက္ထံ မွာအပ္ႏွံသည္။ ၄ ေယာက္ ကထြက္ေျပးသြားသည္။ ဤအလုပ္သမားမ်ားက ကုမၸဏီကို လူကုန္ကူးမႈျဖင့္ တရားစြဲဆို ေနလိုၾကသည္။

 ေရႊျမန္မာဟိန္းကုမၸဏီ ႏွင့္ ေဌးဆားဗစ္ကုမၸဏီ  မွ တင္သြင္းသည့္ အလုပ္သမားအနက္ မေကြးတိုင္း၊ မင္းဘူး ၿမိဳ႕နယ္မွ ဦးတင္ေရႊ+ေဒၚေထြးရီ တို႔၏သား ၃၆ႏွစ္ အရြယ္ ေက်ာ္မိ်ဳးခိုင္၊ ဆိုသူမွာ ၅ထပ္တိုက္ေဆာက္ လုပ္ေနသည့္ လုပ္ငန္း ခြင္ တြင္၂၂၊ ၉၊ ၂၀၁၃ တနဂၤေႏြေန႔ ညေန၄နာရီခြဲတြင္ ျပဳတ္က်ေသ ဆံုးခဲ့ပါသည္။ ထို အလုပ္သမား ေသဆံုး မႈအတြ က္ ကုမၸဏီက တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ျခင္း မ်ိဳးမရွိေသးေၾကာင္း အစ္ကိုေတာ္စပ္သူကေျပာသည္။

ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕အေျခစိုက္ ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ျမန္မာႏိုင္ငံသာမ်ားအဖြဲ႔ MAT မွ အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္သူ ကိုခိုင္ႀကီးက “အလုပ္ မရွိပဲ လူေတြ သြင္းလာတယ္၊  ေနရာတိုင္းကို လိုက္ေရာင္းေနၾကတယ္။ အိေျႏၵမရ ဘူး။ ထိုင္းမွာ MOU အလုပ္သမားေတြ ကို သက္ ဆိုင္ရာ ကုမၸဏီေတြ ကေကာ၊ ေဒသခံ ထိုင္း ပုလိပ္ေတြကပါ အႏိုင္က်င့္ခ်င္တိုင္းက်င့္ေန ၾကတာပဲ။ 

နယ္စပ္က ျမန္မာအစိုးရ အရာထမ္းေတြလည္း ပုလင္းတူဗူး ဆို႔လုပ္စားေနၾကတာ။ G to G ဆိုတဲ့ အစုိးရ ခ်င္းခ်င္းလုပ္ထား ပါတယ္ ဆိုမွ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနတာ။ MOU နဲ႔ လာတာဟာ ခ်ည္ၿပီး တုတ္ၿပီး တံဆိပ္ရိုက္ၿပီး သားသတ္ရံုကို ပို႔လိုက္တဲ့ တိရစာၦန္လိုပဲ။ အေရခြံပဲဆုတ္ဆုတ္၊ အသား ပဲႏႊာႏႊာ၊ မီးပဲၿမိွဳက္ၿမိွဳက္ ဒီအတိုင္းၾကည္   ေနရတယ္ဗ်ာ။ ပခ်ာအူတစ္ ၃၃လမ္းက အခန္းထဲမွာ ေကာင္မေလး ၃ေယာက္ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္ေႏွာ္၊ ညဥ့္နက္ၿပီ။ ငိုလိုက္တာ၊ သနား   ေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ သြားကယ္ထုတ္လုိ႔မရဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ကယ္ ဆယ္ခြင့္ကိုမရွိတာဗ်” ဟုေျပာသည္။

          MOU အလုပ္သမားတင္သြင္းျခင္း၏ အားနည္းခ်က္အားသာ ခ်က္မ်ားအား ထိုင္းႏွင့္ျမန္မာအစိုးရတို႔ ယခုတိုင္ ျပန္လည္သံုးသပ္ျခင္းတစ္စံုတစ္ရာမရွိပဲ၊ အလုပ္ အကိုင္အခြင့္အလမ္းရွာေဖြလို  ေနၾကသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွလူငယ္လူရြယ္မ်ားအားလံုးကို
 ျပည္ပအလုပ္အကိုင္   ေအးဂ်င္စီမ်ားက ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ပူးေပါင္းကာ တရား ၀င္ လူကုန္ကူးမႈ ကိုက်ဴးလြန္ေနေၾကာင္း MAT အဖြဲ႔က  ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာေထာက္ျပ
ေျပာဆိုဖူးသည္။