22 June 2014

“ခၽြတ္ေခ်ာ္တဲ့လႊတ္ေတာ္နဲ႔ေတာ့ခက္ရခ်ည္ရဲ႕”



က်ေနာ္တို႔ ဘေလာ့ကို အလည္လာေနၾကတဲ့သူေတြ ဖတ္ရႈႏိုင္ရန္အတြက္
၂၀၁၄ ခု ဇြန္လ ၁၈ ရက္ေန႔ ျပည္တြင္းထုတ္ “ျမန္မာပို႔စ္”အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္ ပါ
ေဆာင္းပါးကို   တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
..............................................                               
      ဒီေဆာင္းပါးကို ေခါင္းစဥ္ေပးခ်င္ တာက “ဖါယံု” လို႔ေပးခ်င္းတာ။ ဒါေပ မယ့္ ၾကမ္းတမ္းယုတ္ညံ့တဲ့စကားနဲ႔ နီးစပ္တာမို႔ မေပးျဖစ္လိုက္တာပါ။   ေျပာခ်င္တာကေတာ့ တစ္ပြဲျပန္ တစ္နပ္စားအႀကံဉာဏ္နဲ႔ ဖါေထးၿပီး တင္ျပေနတာကို၀ိုင္းၿပီး ယံုေနၾကတဲ့ေခတ္ ထဲမွာပဲ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ရွိေန ဆဲဆိုတာကို ေျပာခ်င္တာပါ။
            ႏိုင္ငံအေရးကိုစိတ္၀င္စားၾကတဲ့သူေတြ၊ စီးပြားေရးႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ အထူးသျဖင့္ လႊတ္ေတာ္နယ္ပယ္က အမတ္မင္းေတြဟာ ဘာေတြကို ဘယ္ေ လာက္ဖါေထးေနရသလဲ၊ ေမးလာတဲ့ေမးခြန္းေတြအတြက္ ျပန္ေျဖရမယ့္ မဟုတ္တန္းတရားစာတမ္းေတြကို ညမအိပ္ပဲ ျပင္ေနရသလဲဆိုတာ  ပိုမိုိသိၾက မွာျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ေက်ာ္ အေပၚယံ ႏွမ္းျဖဴး အမွန္တရားကို ဖံုးဖိ လာ ခဲ့တဲ့  ယႏၱရားက ပံုမွန္လည္ပတ္ဆဲပဲ မဟုတ္လား။    


                                  “လြဲလိုက္တာ”
ဦးသိန္းညြန္႔ကို ေလးစားစြာ ဦးညြတ္ပါတယ္……………….
        ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းက ေနျပည္ေတာ္လႊတ္ေတာ္မွာ သကၤန္ကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ ကိုယ္စားလွယ္ဦးသိန္းညႊန္႔တင္ျပတဲ့ ျပည္ပအလုပ္သမားဥပေဒ ျပဌာန္းမလား
ဆိုတဲ့ အေမးကို လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္  ငါးဦးသာ ေထာက္ခံၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက  ခပ္မဆိပ္ေနခဲ့ၾကတယ္။ ေရွ႕ေနႀကီး ဦးသိန္းညြန္႔ ကေတာ့ ျပည္ပကိုေရာက္ေနတဲ့ သံုးသန္းေသာ အလုပ္သမားေ တြ ကို အကာအကြယ္အကူညီမေပးတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြကို အျပစ္ေပးမယ့္ ဥပေဒ မ်ိဳးျဖစ္ေစခ်င္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
 အလုပ္သမား ဒု၀န္ႀကီး ဦးထင္ေအာင္ က အလုပ္သမား ဥပေဒေတြ ျပဌာန္းထားၿပီးျဖစ္ တာေၾကာင့္ ေနာက္ထပ္ ျပဌာန္းရန္မလိုေ ၾကာင္း ေျပာၾကားလိုက္တယ္။
     ၀ါဒျဖန္႔သတင္းမီဒီယာေတြမွာ ေမေဒးေ န႔ကို ႀကိဳဆို တဲ့အေနနဲ႔ လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္ ၊ ေအာင္ေျမသာယာ   ေဘာလံုးကြင္းမွာ သမၼတရံုး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း၊ ဦးထင္ေအာင္ FTUM အတြင္းေရးမွဴး ဦးေမာင္ေမာင္ စက္မႈဇံုမွာ တာလာပတ္အခင္းမွာ ထိုင္တာကို အလုပ္ သမားေတြနဲ ့ လက္ရည္တျပင္ တည္း တက္ေရာက္ အားေပး ဆိုၿပီးစာလံုးမဲႀကီးေတြနဲ႔ေရးခဲ့တယ္။   ဒီလွည့္စားကြက္ေတြက ရိုးအီေနၿပီ။ မၾကာေသးခင္က  ဒုသမၼတ က တစ္ေန႔ ကို က်ပ္ေငြ ၂,၀၀၀ ဆိုရင္ လံုေလာက္တယ္လို႔ မိန္႔ေခၽြလိုက္တဲ့ စကားနဲ႔   ေန႔စားလရွင္း ဘြဲ႔ရေက်ာင္းဆရာမ 
ေတြကို တစ္ေန႔ က်ပ္ေငြ ၃,၀၀၀ ေပးမယ္ ဆိုကတည္းက  မၾကာခင္ တရား၀င္သတ္ မွတ္ လာမယ့္ အလုပ္သမားအေျခခံ လုပ္အားခ  ဘယ္ေလာက္ရမလဲဆိုတာ မွန္းဆထားလို႔ရပါၿပီ။  



ဥေရာပတုိင္းျပည္ေတြ ေရာက္ခဲ့စဥ္ကာလတုန္းက ဦးသိန္းစိန္ေျပာခဲ့တဲ့ ျမန္မာ      ျပည္သူေတြ တစ္ႏွစ္ ေဒၚလာ  တစ္ေထာင္ ၀င္ေငြရွိေအာင္ လုပ္ေပးရမယ္ ဆိုတာကေတာ့ လွ်ာမွာ အရိုးမရွိတိုင္းေျပာတဲ့စကားျဖစ္ကုန္တာေပါ့။ ျပည္ပ    မွာေရာက္ေနၾကတဲ့ အလုပ္သမားျပႆနာေတြကို  ျမန္မာအလုပ္ သမား၀န္ႀကီး ဌာနကသိပါတယ္။ အေပၚစီးက ၾကည့္ေနတာမို႔ အားလံုးသိပါတယ္လို႔ ညြန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္က က်ေနာ့္ကို  ေျပာဖူးပါတယ္။ အလုပ္သမား ဒု၀န္ႀကီး ဦးထင္ေအာင္ ကိုက်ေနာ္ေမးခ်င္တဲ့ေမးခြန္းေတြကေတာ့.........
 
                        ပတ္စပို႔လုပ္ငန္းကိစၥမ်ား
(၁) ထိုင္းမွာအလုပ္လုပ္လို႔ရရံု၊ အလုပ္သမားမ်ားအကုန္အက်သက္သာတဲ့ ယခင္ (ပန္းေရာင္ဘတ္) လုပ္ ေပးျခင္းဟာ အလုပ္သမားေတြ တိုင္းျပည္ ကို ျပန္ပို႔ေငြ မ်ားေစတာေၾကာင့္ ျပန္စဥ္းစားမိရဲ႕လား။
(၂) သက္တမ္းကုန္ေနတဲ့ ပတ္စပို႔ေတြကို  အသစ္ျပန္လဲမယ့္ အစီအစဥ္မွာ အယင္ အလုပ္သမားကုိင္တဲ့ ပတ္စပို႔ထက္ အခက္အခဲျဖစ္ေစမယ့္ လုပ္ငန္းစဥ္   ေတြ ထည့္သြင္းထားျခင္းကို ျပန္ဆန္းစစ္ၿပီလား။ တရားမ၀င္လာေရာက္ေန ၾကတဲ့ အလုပ္သမားေတြမွာ မိသားစုအိမ္ေထာင္စုစါရင္းနဲ႔ အမ်ိဳးသားမွတ္ပံုတင္ ပါဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ စဥ္စားမိရဲ႕လား။ 
(၃) လြယ္ကူေခ်ာေမြ႔ႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္းေတြကို မိမိတို႔မစဥ္းစားႏိုင္လွ်င္ အျခား အႀကံေပးႏိုင္သူမ်ားကေပးတာကို စဥ္းစားလက္ခံမယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆမ်ိဳးရွိေန ၿပီလား။
(၄) ပတ္စပို႔နဲ႔ခရီးသြားလို႔မရ၊၀တ္ပါမစ္ပါေတာင္းတယ္။ ေနရပ္ျပန္ေနၾကတဲ့
 ျမန္မာအလုပ္သမားေတြဆီ ကေန ပိုက္ဆံေကာက္စားေနတဲ့ ဘန္ေကာက္ မဲေဆာက္ ျမ၀တီလမ္းတေလွ်ာက္က ထိုင္းပုလိပ္ေတြကိုဘယ္လိုရွင္းေပးမလဲ။
 (၅)အျခားႏိုင္ငံသားေတြပတ္စပို႔နဲ႔ခရီးသြားလာခြင့္ရလွ်က္နဲ႔ ျမန္မာအလုပ္
သမားေတြ ဘာေၾကာင့္ လြတ္လပ္စြာ ခရီးသြားလာခြင့္မရရွိတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ထိုင္းအစိုးရကို ေမးၾကည့္ဖို႔စဥ္းစားမိပါသလား။
(၆) အလည္ဗီဇာနဲ႔ ပတ္စပို႔လုပ္ၿပီး ပို႔ေနၾကတာကို ဘယ္လိုအေရးယူမလဲ။
(၇) ဘတ္ေငြ တစ္ေသာင္းေက်ာ္အကုန္အက်ခံလုပ္ထားတဲ့ ပတ္စပို႔သက္တမ္း တိုးဖိုး သူေဌးေျပာင္းဖို႔ ေငြေပးရ ။လုပ္အားခ ၀င္ေငြရဲ႕ငါးရာခိုင္ႏုန္းကို အလိုလို   ေနရင္းအျဖတ္ခံေနရ။အက်ိဳးခံစားခြင့္လည္းမရွိ၊ေနရပ္ျပန္ရင္လည္း ျပန္ေတာင္း
မရ။ လူလယ္က်ထားတဲ့ ထိုင္းအလုပ္သမားဥပေဒကို  ဘယ္သူရွင္းမလဲ။

                           MOU ျပႆ    နာမ်ား
(၁) MOU နဲ႔ လာတဲ့အလုပ္သမားေတြ  စာခ်ဳပ္ပါစည္းကမ္းေျပာင္းျပန္ျဖစ္ၿပီး တရား၀င္လူကုန္ကူးခံေနၾကရတယ္။ ဖိႏွိပ္ခံေနၾကရတယ္။ ဘယ္လိုရွင္းေပးေ နပါသလဲ။
(၂) MOU နဲ႔လာတဲ့အလုပ္သမားေတြ  ၀တ္ပါမစ္ မရွိလို႔ဆိုၿပီးနယ္ေျမခံ ရဲေတြ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ထားတာရွိတယ္။ ဘယ္သူရွင္းေပးမလဲ။
(၃) MOU နဲ႔  အစိုးရအခ်င္းခ်င္း ပို႔တယ္ဆိုၿပီး ဘာေၾကာင့္ ထိုင္းပုလိပ္ေတြ ဖမ္းစားေနတာလဲ။ ဘာေတြလြဲေနလို႔လည္း စီစစ္ၾကည့္ျဖစ္ပါသလား။
 (၄) အစိုးရဆီမွာ မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ ကုမၸဏီ အမည္စါရင္းမွာ မပါတဲ့ ကုမၸဏီ နဲ႔ လူပုဂၢိဳလ္ေတြ အလုပ္သမားတင္သြင္းေနတယ္။  ဥပမာ ( မဲေဆာက္မွ အဘိုင္ႀကီး….) ဒါ့အျပင္ အစိုးရ သတ္မွတ္ထားတဲ့ေနရာမွာမဟုတ္ပဲ ဘုန္းႀကီး   ေက်ာင္းနဲ႔ ၎တို႔ ကုမၸဏီရံုးခန္းေတြမွာ ႀကိတ္ၿပီးေတာ့ လက္မွတ္ထိုးၾက တယ္။ အဲဒါကိုဘယ္လိုရွင္းမလဲ။
 (၅) MOU နဲ႔လာခဲ့ၿပီး စာခ်ဳပ္ပါစည္းကမ္းအတိုင္း ေကာင္းမြန္စြာ လုပ္သြားတဲ့ လုပ္သားေကာင္းေတြႏွစ္ ျပည့္ရင္  နယ္စပ္ကိုျပန္ပို႔၊ သူတို႔ျပႆႆႆသ  နာ သူတို႔ ကံၾကမၼာကို အသြင္းအထုတ္လုပ္တဲ့ ကုမၸဏီ လုပ္ခ်င္ တာလုပ္ခြင့္ေပးထား တာ၊ တရားမွ်တမႈရွိရဲ႕လား။
(၆) ထိုင္းေတာင္ပိုင္း မြတ္ဆလင္ေသာင္းက်န္းသူနယ္ေျမမွာ ရွိေနတဲ့ စက္ရံု အလုပ္ရံုေတြကို ဘာ့ေၾကာင့္ အလုပ္သမားတင္သြင္းေနပါသလဲ။ ဘယ္သူ တာ၀န္ခံပါသလဲ။
(၇) ထိုင္းလူမ်ိဳး၊ ထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္၊  ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြ ထိုင္းႏိုင္ငံအႏွံ႔အျပား မွာ ေန႔တိုင္း အႏိုင္က်င့္ ႏွိပ္စက္တာေတြခံေနရတယ္။ ပတ္စပို႔ေတြကို အလုပ္ ရွင္ေတြနဲ႔ ပုလိပ္ေတြသိမ္းဆည္းေနတယ္။ အဲဒါကို ဘယ္သူရွင္းေပးေနသလဲ။

   လူကုန္ကူးခံရသူမ်ားအတြက္

(၉) လူကုန္ကူးခံရတဲ့ အသက္၁၈ ႏွစ္ေအာက္ ျမန္မာကေလးေတြကို ထိုင္းကယ္ဆယ္ေရးစခန္းထဲမွာ ထည့္ထားၿပီး ႏိုင္ငံတကာကို ၆လကေန တစ္ႏွစ္ေလာက္ျပစားတယ္။  သူတို႔ေျပာတာကေတာ့ စိတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ ျပန္လည္ ျမွင့္တင္တာပါတဲ့။ အဲဒီကေလးေတြ မိဘေတြနဲ႔ အတူတူေနခ်င္တယ္။ အျမန္ေတြ႔ခ်င္ တယ္။ ဒါကို ဘယ္လိုရွင္းေပးမလဲ။
(၁၀) လူကုန္ကူးခံရသူေတြကို ေထာင္ခ်တယ္။ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းထဲမွာထားတယ္။ လုပ္အားခေတြရွင္း မေပးဘူး။ လူကုန္ကူးခံခဲ့ရသူေတြကို သံု႔ပန္းလိုဆက္ဆံ တယ္။   ျပန္ပို႔တဲ့အခါ နယ္စပ္ကို ဖမ္းဆီးခံရတဲ့ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ေရာပို႔လိုက္တယ္။ အဲဒီက တစ္ဆင့္ ထပ္ၿပီးလူကုန္ကူးခံရတယ္။  ျမ၀တီေရာက္ရင္ ဒီေကဘီေအ ဂိတ္ေဟာင္းမွာ  ဘတ္ေငြ ၂,၀၀၀ ေပးရတယ္။ ဘယ္လိုရွင္းမလဲ။

                         အေထြေထြျပႆ    နာမ်ား
 (၁) ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ အသက္ေသဆံုးမႈေတြ၊ လုပ္ငန္းခြင္ထိခိုက္မႈ   ေၾကာင့္ ၊ ေသဆံုး၊ က်ိဳးပဲ၊ ေမြးရာပါ  ကိုယ္လက္အဂၤါ ပ်က္စီးသြားတယ္။ဘယ္သူ ေျဖရွင္းေပး 
ေနပါသလဲ။
(၂) ျမန္မာအလုပ္သမား မိသားစုတစ္ဦးဦးကို ျပန္ေပးဆြဲျခင္း၊ အဓမၼျပဳက်င့္ျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ျခင္းနဲ႔ လုယက္ ျခင္းတို႔အတြက္ ဘယ္သူေျဖရွင္းမလဲ။
(၃) လုပ္အားခေတြမရဘူး။ ထမင္းစားကၽြန္ခံလိုျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္အလုပ္   ေျပာင္းခ်င္တယ္။ ေျပာင္းလို႔မရဘူး။  ဒါကို ဒု၀န္ႀကီး ဘယ္လိုရွင္းေပးမလဲ။
 (၄)  ျမန္မာအလုပ္သမားအခ်င္းခ်င္း လိမ္လည္ျခင္း၊  အဓမၼျပဳက်င့္ျခင္း၊ ထိမ္းျမား လက္ထပ္ျခင္း၊ ကြာရွင္းျပတ္စဲျခင္း၊ ရိုက္ႏွက္ျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ျခင္း တို႔အတြက္ေကာ ဘယ္သူရွင္းမလဲ။
(၆) သိန္းနဲ႔ေသာင္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ရွိေနၾကတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြရဲ႕သားသမီးေ တြ  အင္က်ီအိုေက်ာင္းေတြမွာ တက္ေနၾကရတယ္။ သူတို႔ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ ပညာေရးကို ဘယ္လိုစခန္းသြားၾကမလဲ။
         ျမန္မာအစိုးရ တရား၀င္သတ္ မွတ္ထားတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားႏွစ္ သန္းဆီက တစ္ေယာက္ကို တစ္လ ကို ပ်မ္းမွ် ဘတ္ေငြ  ၂,၀၀၀ ပို႔ရင္   ျမန္မာႏိုင္ငံ ကို ဘတ္သန္းေပါင္း ၄,၀၀၀ ပို႔ေနၾကတယ္။  ဒီေငြေတြနဲ႔ သားသမီးမိသားစုေတြကို စာသင္ေပး ၾကတယ္။ လယ္ယာသံုးစက္နဲ႔ ကၽြဲႏြားေတြ၀ယ္ၾကတယ္။ စာသင္ေက်ာင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ ေဆာက္ၾက တယ္။ ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြ ေကာက္ခံသမွ် ေငြကိုလည္း ဒီေငြေတြနဲ႔ပဲ   ေပးေနၾကရတာပါ။
            အထက္က ေဖၚျပတဲ့ အဓိကအခ်က္အလက္ေတြကို အလုပ္သမား ၀န္ႀကီး ဌာနက ေစလႊတ္ထားတဲ့ အလုပ္သမားသံအရာရွိဆိုသူေတြ ရွင္းႏိုင္ သလား၊  ရွင္းႏိုင္ မလား ရွင္းတတ္သလားဆိုတာ လူအမ်ားသိေအာင္ ေျဖရွင္း   ေပးပါလို႔ ေလးစား စြာ ေတာင္းဆိုအပ္ပါတယ္။
           နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ကေတာ့ သန္နဲ႔ခ်ီရွိေနတဲ့အလုပ္သမားေတြကိုကူညီေျဖရွင္း
ေပးဖို႔ အလုပ္သမားသံအရာရွိ တစ္ဦးတည္းလႊတ္ထားတာကို ပြဲၿပီးမီးေသ မွတ္ၿပီး   ေျပာေနတာဟာလက္ေတြ႔နဲ႔ကင္းကြာလြန္းပါတယ္။ ပမာဏဒီေလာက္ မ်ားျပားတဲ့  အလုပ္သမားေတြကို လိုအပ္သလို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ဖို႔အတြက္   ျဖစ္ႏိုင္လို႔ရွိရင္ အမွန္တကယ္ အလုပ္သမားအေရးလုပ္ၾကသူေတြနဲ႔ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ လက္တြဲေဆာင္ ရြက္မႈမ်ိဳးကို စနစ္တက် လုပ္ထားမွျဖစ္မယ္ဆိုတာေ လာက္ေတာ့ နားလည္ထား သင့္ေၾကာင္းေျပာပါရေစ။
                                            ေက်ာ္ေသာင္း ဘန္ေကာက္