13 August 2014

“သမိုင္းထဲက သင္ခန္းစာ”



                         ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ေသြးစြန္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကအမ်ားႀကီး ။ ျမန္မာျပည္မမွာေရာ၊ ျပည္ နယ္ေတြမွာ ဒဏ္ရာေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ပါ။ တစ္ပါတီ အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ သြားေလ သူ ဦးေန၀င္း ရဲ႕ ရက္စက္မႈ၊ တစ္နည္း အားျဖင့္ လူမဆန္းတဲ့သတ္ျဖတ္မႈေတြပဲ။ မေ၀းကြာေသးတဲ့ ႏွစ္ေလး ဆယ္ေက်ာ္ ကာလဆုိေတာ့ ကိုယ္တိုင္ တိုင္ႀကံဳခဲ့ရသူေတြရဲ႕ေျပာစကားေတြကို RFA ရခိုင္ အစီအစဥ္ က ထုတ္လႊင္တာၾကားရတယ္။ 
 
       လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ကာလတုန္းကဘန္ေကာက္ ျမန္မာ သံရံုးေရွ႕မွာ နဖူးစီး အနီေတြနဲ႔ “ဆန္ခြဲမစား ရခိုင္သား၊ ဆန္ပုပ္ မစား ရခိုင္သား” ဆိုတဲ့ေၾကြးေၾကာ္ သံေတြညံခဲ့တယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ေ လး ငါးႏွစ္ေလာက္က ထိုင္းနယ္စပ္ ပရိုပိုေဇ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွား တက္ၾကြသူေတြ အထိုင္ခ်တုန္းကေတာ့ ၾသဂတ္စ္ ၁၃ စစ္ေတြ ဆန္အေရး အခင္း စတိတ္မင့္ေတြ ထုတ္ခဲ့ၾကတယ္။ ခုေတာ့ ဒီအသံေတြတိတ္သြားၾကၿပီ။  ဒီသမိုင္းေၾကာင္းေတြကို ေႏွာင္းလူေတြ သိေနဖို႔လိုပါတယ္။ သိေအာင္လည္း လုပ္ေန ၾကရပါမယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္က အျဖစ္အပ်က္ေတြကို လူတိုင္းသိေနသင့္ ပါတယ္။ 
            ၁၉၆၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္ လ ၁၃ ရက္ေန႔ မွာ ရခုိင္ျပည္နယ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ စစ္ေတြ မွာ စားစရာဆန္မရွိတဲ့ ရခိုင္ျပည္သူေတြက ဂိုေဒါင္ေတြ ထဲက ဆန္ေတြကို ထုတ္ေပး ဖို႔ေတာင္း ဆိုခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒါကို ဆန္အစား က်ည္ဆန္ေပးခဲ့လို႔ ရခုိင္ျပည္သူ သံုးရာ ၀န္း က်င္ေလာက္  ေသဆံုးခဲ့ၾကရပါတယ္။ 

            ရခိုင္လယ္သမားေတြဆီက  ထြက္သမွ် စပါးေတြကို မဆလအစိုးရက တစ္ဧကကို ၁၂တင္း ႏုန္းစီ ယူထားတာေၾကာင့္ ရခုိင္လယ္သမားေတြလက္ထဲမွာ ၀မ္းစာေလာက္ရံုသာရွိတတ္ၾက ပါတယ္။ လယ္နည္းတဲ့ လယ္သမားေတြဆို ၀မ္းစာအလံု အေလာ က္ မရွိတတ္ၾကပါ။  အျခားအရပ္သားေတြကအျပင္မွာ ၀ယ္စား ရေလ့ ရွိတာမို႔  ဒီလိုမိုးရာသီမွာ အၿမဲလိုလိုဆန္အခက္အခဲရွိတတ္ ၾကပါတယ္။ ၀ယ္လို႔ရတဲ့ႏွစ္ေတြမွာ အဆင္ေျပတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ေပ မယ့္ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အျပင္မွာ ဆန္၀ယ္လို႔မရရွိၾကပါဘူး။  အျပင္မွာ ဆန္ရွားပါးေနဒါေၾကာင့္  အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာပိုင္ေတြ က အစိုးရဂိုေဒါင္ထဲမွ ဆန္ေတြကို လူတစ္ဦးလွ်င္ တစ္ေန႔ ႏို႔စည္ တစ္ဗူးက်စီ ခြဲတမ္းေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
                    သြားရည္စာနဲ႔ ျဖည့္စြက္အစာ စားေလ့စားထ မရွိတဲ့ ရခိုင္လူမ်ိဳးေတြဟာ လူတစ္ဦး၊ ထမင္းတစ္နပ္မွာ အနည္းဆံုး တစ္ဗူးေလာက္စားၾကပါတယ္။ အလုပ္ၾကမ္းသမားေတြဆိုရင္ အနည္းဆံုး ႏို႔စည္ႏွစ္ဗူးစားၾကပါတယ္။ ထမင္းကို ဟင္းေတြနဲ႔ ၀၀လင္လင္ စားၾကတဲ့လူမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ထမင္းတစ္နပ္မွာ ဆန္ႏို႔စည္၂ဗူးေလာက္ စားတတ္ၾကတ့ဲ ရခိုင္ေတြကို တစ္ေန႔ ႏို႔ဆီ တစ္ဗူးစီသာေပးမယ္ဆိုတာေၾကာင့္ ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္ကတည္း က မေက် မနပ္ျဖစ္ေနတဲ့ ရခိုင္ေတြဟာ တစ္ခုခု လုပ္ၾကမယ္ဆို တဲ့ အရိပ္အေယာင္ျပေနၾကတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
             ၾသဂုတ္လ၁၂ရက္ေန႔မွာ  ႏိုင္ငံျခားကို တင္ပို႔ေနတဲ့ ဆပ္ရိုးက် ေခ်ာင္းေဘးက ဆန္ဂိုေဒါင္ကို သြားၿပီးေတာ့ ထမင္း ငတ္ေနတဲ့ ရခိုင္လူထုေတြဟာ လုယက္ယူငင္ၾကတယ္လို႔ဆို ပါတယ္။ ၾသဂုတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔မွာ ဆန္ထုတ္ေပးဖို႔ စစ္ေတြၿမိဳ႕မွာ စီတန္းဆႏၵျပၾကပါတယ္။ “ဆန္ျပႆနာေျဖရွင္းေပး၊ ေန၀င္းအစိုးရ အလိုမရွိ၊ အေရးေတာ္ပံုေအာင္ရမည္” ဆိုတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံနဲ႔ပါ။
   ျမန္မာစစ္တာဟာဒီလူထုကို ေသနတ္နဲ႔ပစ္သတ္ပါတယ္။ ေခ်ာင္း
ကို ကူးေျပးတဲ့သူေတြကို မေသမခ်င္း ပစ္သတ္တာေၾကာင့္ စစ္ေတြၿမိဳ႕ဆပ္ရိုးက်ေခ်ာင္းဟာ ေသြးခ်င္းနီေနတယ္လို႔ေျပာၾကပါ
တယ္။ ေနာက္ေန႔မွာအေလာင္း၁၄ ေလာင္းေလာက္ကိုသာလူျမင္
ကြင္းမွာ ျပထားပါတယ္။  က်န္အေလာင္းသံုးရာ ၀န္းက်င္ကို  စစ္ကားေတြနဲ႔တင္ၿပီး၊စစ္တြၿမိဳ႕ပင္လယ္ကမ္းစပ္အနီးကအုန္းေတာ ထဲမွာ ေသသူေရာမေသေသးသူမ်ားကိုပါ က်င္းႀကီးေတြ တူးၿပီး မီးရႈိ႕လိုက္တယ္လို႔ ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ခဲ့ၾကသူေတြကဆိုပါတယ္။
ဦးေန၀င္းအစိုးရဟာ ရခိုင္တျပည္လံုးက ဆန္ေတြကို ႏိုင္ငံျခားကို သာတင္ပို႔ေနၿပီး ရခိုင္လူထုက ထမင္းငတ္ ေနတာကို လ်စ္လ်ဴရႈ ထားခဲ့ပါတယ္။ လူထုငတ္လို႔ေအာ္တာကို ေသေအာင္သတ္တဲ့ တိုင္းျပည္ေခါင္ေဆာင္ ျဖစ္ပါတယ္။ "၈၈ကာလတုန္းက စစ္တပ္ ဆိုတာ ပစ္ရင္မွန္ေအာင္ပစ္တယ္၊ မိုးေပၚေထာင္ပစ္တာ မပါဘူး" လို႔ ႏိုင္ငံကိုမိန္းခြန္းေခၽြခဲ့တာေၾကာင့္ သမိုင္းတြင္တဲ့ လူသတ္ သမားႀကီးလည္းျဖစ္ပါတယ္။
       ဦးေန၀င္းဟာ သယံဇာတ  ေပါၾကြယ္၀တဲ့ႏိုင္ငံကို ကမာၻ႔ အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံျဖစ္ေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ သူကြယ္ လြန္တဲ့အခါ အသုဘလိုက္ပို႔သူ ၁၂ဦးေလာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ မၾကာ ခင္က ေထာင္ထဲကလြတ္လာတဲ့ သူ႔ေျမးေတြကေတာ့ ဘီလီယံ   ေပါင္းမ်ားစြာခ်မ္းသာၿပီး ဘဏ္ထူေထာင္ထား တယ္လို႔ၾကားသိ ရျပန္တယ္။

        က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ၾကတဲ့ အာဏာရွင္ေတြ ဟာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာဆိုတဲ့ စကားရပ္ေနာက္မွာ တိုင္းျပည္ က ဆင္းရဲမြဲေတေန ၿပီးသူတို႔ မိသားစု သားစဥ္ေျမးဆက္ စားမကုန္ သံုးမကုန္ ျဖဳန္းမကုန္ေအာင္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေအာင္ လုပ္ႏိုင္စြမ္းၾကပါတယ္။ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး လူညြန္႔တံုးေနၾကေပ မယ့္ အခြင့္ထူးခံေတြကို ယေန႔တိုင္ မတြန္းလွန္ႏိုင္ၾကေသးပါဘူး။
           ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ အစိုးရလုပ္သူေတြ မမွန္မကန္လုပ္တာ ကို ေထာက္ျပသူေတြ ေထာင္က် ဘ၀ပ်က္ၾကရပါတယ္။ အသက္   ေတြေသၾကရပါတယ္။ ကိုထင္ေက်ာ္ တို႔မ်ား ေထာင္ထဲကို ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ႔ လက္ေတြ႔ျပေနပါတယ္။   အမွားနဲ႔ အမွန္ ဆိုတာ ဘာကိုဆိုပါလိမ့္။ 
       တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြခ်စ္တယ္ဆိုတာ ဘာကိုခ်စ္ တာပါလိမ့္။ သူတို႔ပိုင္ဆိုင္မႈကို အာဏာနဲ႔ကာကြယ္ေနတာဟာ တိုင္းျပည္ကိုကာကြယ္ေနတာလို႔ လြဲမွားစြာေျပာေနတာပါ။ မွားေန တာကို အမွန္လို႔ ဘဇာေၾကာင့္ထင္ ေနၾကပါလိမ့္။ သူတို႔မွားေန
တာကို ဘာေၾကာင့္ ေနာက္လူေတြက ဖါေထးေနၾကပါလိမ့္။

                                ေမာင္ေပၚထြန္း    ဘန္ေကာက္