“အရွိတရားကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျခင္း”
ထိုင္းႏိုင္ငံမွာရွိသမွ်အလုပ္ရံုတိုင္း၊လုပ္ငန္းတိုင္းနဲ႔အိမ္တိုင္းမွာ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ အလုပ္ လုပ္ေနၾကတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံကုန္ထုတ္စြမ္းအားေ တြ အားလံုးနီးပါး ျမန္မာအလုပ္သမားေတြနဲ႔ လည္ပတ္ေန တာျဖစ္တယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာအလုပ္သမားတစ္ေယာက္ တစ္ေန႔ကို ဘတ္ေငြ ၃၀၀ (က်ပ္ေငြ ၉,၀၀၀) ခန္႔စီ ပံုမွန္ရရွိၾကတာေၾကာင့္ ျမန္မာမိသားစုေတြ ဖူဖူလံုလံု ေနထိုင္စားေသာက္ႏိုင္ၾကတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အရြယ္ေရာက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံသားေတြ အတြက္ လုပ္ကိုင္စရာ အလုပ္ မရွိ၊ ရွိတဲ့အလုပ္ကလည္း တစ္ေယာက္ ထမင္း မ၀ခ်င္။ ဥပမာ BED ဘြဲ႔ရ အထက္တန္းျပ ေက်ာင္း ဆရာ တစ္ေယာက္ဟာ (က်ပ္ေငြ တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္း) ပဲရေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ အိမ္ငွါးခ ေပးလိုက္ တာနဲ႔ ေန႔စဥ္ လိုင္းကားခနဲ႔ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ဘယ္လိုမွ မေျဖရွင္းႏိုင္ ၾကေတာ့ပါ။ ဒါေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္ႏို င္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ ေန႔တိုင္း ထိုင္းႏိုင္ငံကို နည္းေပါင္းစံုနဲ႔ ၀င္ေရာက္လာေနၾကဆဲျဖစ္တယ္။
“၄ႏွစ္သက္တမ္းကုန္ေနတဲ့ပတ္စပို႔အခက္အခဲ”
ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ေလးႏွစ္ သက္ တမ္းျပည့္ သြား တဲ့အလုပ္သမားေတြ အခက္ အခဲျဖစ္ေနၾကတယ္။ အင္တာ နယ္ရွင္နယ္ ပတ္စပို႔ႀကီး ထုတ္ေပး မယ္လို႔ ျမန္မာအစိုးရ က ေျပာခဲ့ျပန္တယ္။ အဲဒီမွာ အခက္အခဲႀကံဳ ၾက ရေတာ့မွာျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္(ပတ္စပို႔) လုပ္ထံုးလုပ္နည္းအရဆိုရင္ အိမ္ေထာင္စု စါရင္းရွိရမယ္။ ျမန္မာမွတ္ပံုတင္ရွိရမယ္။ ထိုင္းမွာ လက္ရွိေရာ က္ေနၾကတဲ့ သံုးေလး သန္းေသာျမန္မာေတြ မွာ ဒါေတြ ရွိသူ ရာခိုင္ႏုန္း အေတာ္နည္းပါးပါမယ္။
အယင္ ၄ႏွစ္ကာလတုန္းက လုပ္ခ့ဲၾကတဲ့ ပတ္စပို႔ေတြရဲ႕ ၈၀ ရာခိုင္ႏုန္းေလာက္မွာနာမည္ တစ္ျခား ေနရပ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာၿပီး လုပ္ထားၾက တာမ်ားတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုေျပာၿပီးလုပ္ခဲ့ၾကသလဲဆိုရင္ ျမန္မာအစိုးရ ဖမ္းဆီးခံရမွာကို စိုးရိမ္ၾကလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလူေတြ ေနရပ္မွန္မွ အခ်က္ အလက္ျပည့္စံုမွ မွတ္ပံုတင္ရွိမွ၊ အိမ္ေထာင္စုစါရင္းရွိမွ ပတ္စပို႔လုပ္ရမယ္ ဆို ရင္ ျဖစ္ႏိုင္ဖို႔ အေတာ္ခက္ခဲမွာျဖစ္ပါတယ္။
“ျမန္ေအာင္ဘယ္လိုလုပ္သင့္သလဲ”
ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ လံုလံုျခံဳ ၿခံဳနဲ႔ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ အလုပ္လုပ္ ကိုင္ ခြင့္ရရွိေရး အတြက္စဥ္းစားၾကမယ္ ဆို ရင္ ျမန္မာလ၀က အရာရွိဆီမွာ ယာယီ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္(ပတ္စပို႔) စာအုပ္ေ ဟာင္းကို လာေပး။ အသစ္ထုတ္ယူ သြား။ ဒါပဲေပါ့။ အလုပ္သမားနဲ႔သင့္ေတာ္ လံုေလာက္ တဲ့စာအုပ္ကိုပဲ လြယ္လြယ္ကူကူ သက္သက္သာသာနဲ႔ လွ်င္ျမန္ျမန္ လုပ္ေပးပါ။ အလုပ္လုပ္ခြင့္ ၀တ္ပါမစ္ ကို မိမိသူေဌးနဲ႔ ထိုင္းဘက္မွာ မိမိ အစီအစဥ္နဲ႔လုပ္ၾက။ ဒီနည္းကပတ္စပို႔ ျမန္ျမန္ ၿပီးစီးႏိုင္မယ့္နည္းလမ္း။
“ေရွ႕မတိုးႏိုင္ရင္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ေပါ့”
ပတ္စပို႔စာအုပ္လုပ္ဖို႔အတြက္ အနည္းဆံုး ဘတ္ေငြ တစ္ေသာင္းေ က်ာ္ အကုန္ခံရတယ္။ ၃လ တစ္ႀကိမ္ ပြဲစားနဲ႔ တံဆိပ္တံုးထုရတယ္။ အလုပ္ သမားေတြဟာ ပတ္စပို႔စာအုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီးမွ ၀န္ထုတ္ ၀န္ပိုးေတြျဖစ္ ကုန္ပါ တယ္။ အလုပ္သမားလူတန္းစားအတြက္ ျမန္ေကာင္း သက္သာတဲ့ ကဒ္စနစ္ ကသာ အသင့္ေတာ္ဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြအထြက္ထိခိုက္ နစ္နာမႈမ်ားေနတဲ့ ပတ္စပို႔လုပ္ငန္း စဥ္ႀကီးကို ဒီလို အေျပာင္းအလဲ လုပ္ရမယ့္ အခ်ိန္မွာ မူေျပာင္းလဲမယ္ဆိုရင္ ရႏိုင္ပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့၄ႏွစ္တာကာလမွာပတ္စပို႔လုပ္ ထားခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္မာအလုပ္ သမားေတြရဲ႕အေျခအေနေတြ အက်ိဳးအျပစ္ေတြကို နားေထာင္ၾကည့္ပါ။ အလုပ္သမားေတြကိုေမးၾကည့္ပါ။ ပတ္စပို႔လုပ္လို႔ ထိုင္းေရာက္ ျမန္မာအလုပ္ သမားေတြအခြင့္အေရးရဖို႔ေနေနသာသာ ပိုၿပီးဆိုး၀ါးလာတာပဲရွိတယ္။ အေကာင္းနဲ႔ အဆိုး တို႔ ကို အခ်ိဳးစေကးခ်ၾကည့္ရင္ ဆံုးရံႈးမႈပိုမ်ားတာကို ေတြ႔ရ မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလုပ္သမားေတြကို လုပ္ေပးတဲ့ ပတ္စပို႔ေပၚလစီ ဟာ ဘယ္သူအတြက္အက်ိဳးရွိသလဲ။ ျမန္မာအစိုးရအေနနဲ႔ အေသခ်ာျပန္ လည္သံုးသပ္ဖို႔ အျမန္ဆံုးလိုအပ္ေနပါတယ္။ အဘ ဒါေကာင္းတယ္ လို႔ ေျပာတာကို မဆံုးျဖတ္ဖို႔လိုပါတယ္။
က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းအျမင္ကိုေျပာပါလို႔ေျပာရင္ေတာ့ ကဒ္ စနစ္ နဲ႔သာလုပ္သင့္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ကဒ္စနစ္ကို ေနာက္ျပန္ဆုတ္ခ်င္ ရတာလဲလို႔ ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြက ေမးလာရင္ ပတ္စပို႔ လုပ္ေပမယ့္ ငါတို႔ အလုပ္သမားေတြကို မင္းတို႔အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔အလုပ္ရွင္ေတြက အႏိုင္က်င့္ ခ်င္တိုင္း က်င့္ေနလို႔ျဖစ္တယ္။ မင္းတို႔အႏိုင္က်င့္ေနမယ့္အတူတူ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြ ေငြအကုန္အက်နည္းတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ပဲ အႏိုင္က်င့္ခံေတာ့မယ္ လို႔ေျပာ ခ်င္ပါတယ္။
“အလုပ္သမားေတြအတြက္အျဖစ္သင့္ဆံုး”
ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ အလုပ္သမားေတြကို ၂၀၀၃ ခုႏွစ္မွာ ၀န္ႀကီး ခ်ဳပ္ေဟာင္း ထက္ဆင္က ပန္းေရာင္ကဒ္ လုပ္ ေပးခဲ့တယ္။ ၿမိဳ႕နယ္ျခားကို သြားလာခြင့္ မျပဳ ဘူး။ အကယ္၍သြားမယ္ဆိုရင္ လုပ္ငန္းရွင္က နယ္ေျမရဲစခန္းမွာ ေထာက္ခံစာ ေတာင္းေပး ရ တယ္။ ဒီကဒ္ ကုန္က်ေငြက ဘတ္ေငြ ၃,၈၀၀ ျဖစ္တယ္။ တစ္ႏွစ္တာအလုပ္လုပ္ခြင့္အတြက္ ဘတ္ ၁,၉၀၀နဲ႔ တစ္ႏွစ္စာက်မၼာေရးအာမခံအတြက္ ၁,၉၀၀ ေပးရမယ္။ ေနထိုင္မေကာင္း၊ ကေလးေမြးရင္ ဘတ္ေငြ ၃၀ ေပးရင္ ေဆးကုသခြင့္ရၿပီးျဖစ္တယ္။ အဲဒီကဒ္ ကေလးကို ပိုက္ဆံအိပ္ထဲ ထည့္ သြားရံုပဲ။ အျခားဘာစာရြက္စာတမ္းမွ ယူသြားစရာမလိုဘူး။ ယခု ပတ္စပို႔နဲဲ႔ ခရီးသြားတဲ့အခါ၊ ၀တ္ပါမစ္၊ ေထာေရာ၊ သူေဌးကိုတာ ေသြးစစ္စာရြက္၊ အကုန္လံုးယူၿပီးသြားရတယ္။ ဟုတ္မဟုတ္ အလုပ္သမားတိုင္းကိုေမးၾကည့္ ၾကပါ။
“အလုပ္သမားေတြရဲ႕လုပ္အားခေတြထဲက ထိုင္းအစိုး ရယူၾကပံု”
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ထက္ဆင္ ေနာက္ပိုင္း အဘီဆစ္ အစိုးရတို႔ဟာ သန္းခ်ီ ရွိတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္ေတြရဲ႕ လုပ္အားခေတြထဲက အသက္အာမခံေၾကး၊ စုေဆာင္းေငြဆိုၿပီး ျဖတ္ေတာက္ခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံျပန္ပို႔ေၾကး ဆိုတာေတာင္ ပါခဲ့ေသးတယ္။
သူတို႔နည္းဥပေဒအရ အလုပ္သမားက ငါးရာခိုင္ႏုန္း၊ လုပ္ငန္းရွင္ က ဆယ္ရာခိုင္ႏုန္းျဖစ္ေပ မယ့္ တကယ့္ တကယ္က်တဲ့အခါ အလုပ္သမား ေတြ၀င္ေငြကိုပဲ အလုပ္ရံုက ျဖတ္ေတာက္လိုက္ပါ တယ္။ အဲဒီ အလုပ္သမား အလုပ္ထြက္သြားတဲ့အခါ ျဖတ္ထားေငြေတြကို အလုပ္ရံုက ပိုင္ဆိုင္ထား လိုက္ပါတယ္။ ဒီအလုပ္သမားေတြဆီက ဒီလိုျဖတ္ေတာက္ဖို႔ ေထာက္ခံအားေပးခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္မာနဲ႔အဂၤလိပ္ အင္ဂ်ီအိုေတြဟာ ဒီကိစၥကို မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနၾကပါတယ္။
ပတ္စပို႔ကိုလုပ္ဖို႔လည္း သူတို႔ပဲတိုက္တြန္းခဲ့ၾက တာေၾကာင့္ ပတ္စပို႔ ရွိသူကို ဖမ္းစားေနတဲ့ မဟာခ်ိဳင္နဲ႔ မဲေဆာက္လမ္း အေျခအေနေတြကို က်ေနာ္တို႔က တင္ျပတဲ့အခါ ဓါတ္ပံုေတြ VDO ေတြ ေတာင္းခံၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က လည္း ေပးလိုက္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာအစည္းေ၀းမွာ ျပဖို႔သာျဖစ္ ၾကၿပီး ဒီလို လုပ္ရပ္ေတြ ရပ္တန္႔သြားေအာင္လုပ္ခ်င္တဲ့ သူေတြမဟုတ္ပါဘူး။
ထိုင္းက လူႀကီးေတြဟာ ႏိုင္ငံရပ္ျခားက လာေရာက္အလုပ္လုပ္ ကိုင္ၾကတဲ့ အလုပ္သမားေတြဆီ က ေငြေတြကို ေခါင္းစဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံ အတြင္းမွာ ယိုဖိတ္က်န္ေအာင္ ေပၚလစီေတြခ်မွတ္ၾကပါ တယ္။ အဲဒါကို ယခု အခါ ျမန္မာအစိုးရလည္း သိသင့္သေလာက္သိလာခဲၿပီးျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာအစိုးရက အလုပ္သမားေတြ ေငြအကုန္အက်သက္သာတဲ့နည္းလမ္း ရွာသင့္ပါတယ္။ ရဲရဲတင္းတင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး ကာကြယ္ သင့္ပါတယ္။
"ေပၚလစီကိုအေကာင္အထည္ေဖၚၾကသူမ်ား"
ပတ္စပို႔လုပ္တဲ့ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ထိုင္းအလုပ္သမားနဲ႔တမ္းတူအခြင့္အေရး ေတြရရေစမယ္လို႔ ထိုင္းနဲ႔ျမန္မာလူႀကီး ေတြေျပာဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ေပၚလစီတစ္ခု ကို အေကာင္အထည္ေဖၚတဲ့အပိုင္းမွာ တကယ္ျဖစ္ မျဖစ္ဆိုတာကို တာ၀န္ရွိတဲ့ အရာရွိေတြ သိရွိဖို႔လိုအပ္ပါမယ္။ ေကာင္း တဲ့ေပၚလစီျဖစ္လွ်က္နဲ႔ ဘာ့ေၾကာင့္ မေကာင္းျဖစ္ရသလဲဆိုတာကို မစဥ္းစား၊ မျပင္ဆင္ၾကသေရႊ႕ေတာ့ အဲဒီလူမ်ိဳးနဲ႔ အဲဒီႏိုင္ငံ လူရာ၀င္ဖို႔ ဆိုတာ ခက္ခဲ ၾကန္႔ၾကာေနဦးမွာျဖစ္တယ္။
အထက္ကခိုင္းတာ၊ အဘကခိုင္းတာကို မွားမွားမွန္မွန္ အေကာင္ အထည္ေဖၚတတ္ၾကတဲ့ အာရွတိုက္သားေတြကို အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြ အထင္ ျမင္ေသးၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္ကျပန္လာၾကတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသား အခ်ိဳ႕က ျမန္မာႏိုင္ငံကို လူသူ အေရာက္အေပါက္နည္းတဲ့ တိုင္းျပည္အရိုင္းႀကီးတစ္ခု ပါလား လို႔မွတ္ခ်က္ေပးေနၾကတယ္။
အလုပ္သမားသံအရာရွိျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္သမားသံအမတ္ျဖစ္ျဖစ္ ထိုင္းႏိုင္ ငံကိုၾကြေရာက္လာမယ့္ အရာရွိဆိုသူေတြဟာ ပြဲစားေတြနဲ႔ ေပါင္းစားတဲ့သူ မျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။ သန္းခ်ီရွိတဲ့အလုပ္သမားေတြကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ လိုအပ္သလို စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္မႈနဲ႔ အေကာင္အထည္ေဖၚႏိုင္မႈစြမ္းရည္ေတြရွိဖို႔ လိုအပ္ပါမယ္။ ေနျပည္ေတာ္က ညြန္ၾကားခ်က္အမွားအယြင္းေတြနဲ႔ အကုန္ သိတယ္လို႔ခံယူေနတဲ့ သံအမတ္ႀကီး ခိုင္းမွ လုပ္တတ္သူေတြ မျဖစ္ဖို႔လိုပါ မယ္။
အထူးသျဖင့္ ထိုင္းစာနဲ႔ထိုင္းစကားကို ကၽြမ္းက်င္သူျဖစ္ဖို႔ လိုပါ တယ္။ ထိုင္းစာနဲ႔ထိုင္းစကား မတတ္ပဲ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အလုပ္သမားအေရးကိစၥ မည္သည့္နည္းနဲ႔မွ လုပ္လို႔မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ အဂၤလိပ္စကား တတ္လို႔ လူႀကီးေတြ အတြက္ ေငြရွာေကာင္းလို႔ ခန္႔ထားမယ္ဆိုရင္ ငွက္က်ားနဲ႔ေျမေခြးတို႔ အျပန္ အလွန္ ထမင္းစားဖိတ္ၾကတဲ့ပံုျပင္ျဖစ္သြားပါမယ္။
တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးကိုခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါးက ထိုင္းေရာက္ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ အတြက္ အဓိကမဟုတ္။ ျမန္မာအလုပ္သမားေ တြဖိႏွိပ္ခံေနရတာကို ကိုယ့္သား သမီးတစ္ေယာက္ ဖိႏွိပ္ခံေနရသလိုမ်ိဳး ခံစား ေျဖရွင္းႏိုင္သူသာအဓိကျဖစ္ဖို႔ိလိုေၾကာင္း။
ေက်ာ္ေသာင္း