"ျပင္လိုစိတ္ရွိဖို႔လိုတယ္"

                                                “ျပင္လိုစိတ္ရွိဖိုလိုတယ္”

       မိဘတိုင္း သားသမီးေတြကိုခ်စ္ၾကတယ္။ ဆင္စီးၿပီးျမင္းရံခ်င္ၾကတာ မိဘတိုင္း ရဲ႕ဆႏၵပဲ။ လိမၼာယဥ္ေက်းတဲ့သားသမီးတိုင္းကို မိဘတိုင္းလိုခ်င္ၾကတယ္။ မိဘတိုင္း ဟာ သားသမီးကို ခ်မ္းသာ ႀကီးပြားထိပ္တန္းေရာက္ေစခ်င္ၾကတဲ့ ေစတနာရွိၾကတယ္။ အျငင္းပြားဖြယ္မရွိ။ ႏိုင္ငံသားတိုင္းလည္း မိမိတိုင္းျပည္ကို ႀကီးပြားတိုးတက္ေစ ခ်င္ၾက မွာျဖစ္သလို  ေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳးတိုး တက္ေစခ်င္မွာလည္း ေျမႀကီးလက္ခပ္မလြဲဘူလို႔ ယူဆ တယ္။ 

“ျမန္မာျပည္ ဘာေၾကာင့္မြဲခဲ့ရသလဲ”

               ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ အဆက္ဆက္ေျပာခဲ့ၾကတာကေတာ့ တိုင္းျပည္ ကိုခ်စ္တယ္။ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကိုကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ တယ္။ မဆလ ေခတ္ မွာမ်ားဆိုရင္ အႏွစ္ ၂၀- အႏွစ္၃၀ စီမံကိန္းေတြ ဘယ္ေလာက္ေအာင္ျမင္ေၾကာင္း
ေတြ  ႏိုင္ငံပိုင္ မီဒီယာေတြမွာ မိုးလံုးျပည့္ မုသား၀ါဒေတြနဲ႔ လိမ္လည္လွည့္ ျဖားခဲ့ၾက တယ္။   နအဖ-န၀တ ေခတ္မွာ က်ေတာ့ ျမစ္ေတြ႔လွ်င္ တံတားဆင္၊ ျပည္ရြာ အ
ေရာက္လမ္းေတြ ေဖါက္။ စိုက္ပ်ိဳးေရးတိုင္းျပည္မို႔ စိုက္ပ်ိဳးေရေတြရဖို႔   ေဆာက္လိုက္ တဲ့ ဆည္ေျမာင္းတံမံေတြ၊ လုပ္လိုက္တဲ့  ဖြင့္ပြဲေ တြ။

 
 ေရအားလွ်ပ္စစ္စက္ရံုေတြ တည္ေဆာက္လို႔ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမီးလင္းလိုက္တာလည္း သတင္းစာေတြက ဓါတ္လိုက္ မတတ္ပဲ။ လွ်ပ္စစ္၀န္ႀကီးက ဆို ဓါတ္အားေတြပိုလို႔ တရုတ္ကုိေရာင္း တာတဲ့။  သစ္တစ္ပင္ခုတ္ ေထာင္သံုးႏွစ္လို႔ ဆိုင္းဘုတ္ေတြတင္ ထားၿပီး  တစ္ႏိုင္ငံလံုးက သစ္ေတာေတြ ကိုျပဳန္း ေအာင္ ေရာင္းစားခဲ့တာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြပဲေလ။ ေရေပၚေ ရေအာက္ ေျမေပၚေျမေ အာက္ ရတနာ ေတြ ကို ေရာင္း စားရံုမက ေတာင္သူလယ္သမားေတြဆီက လယ္ယာေျမေတြကို အလကားသိမ္း ပိုက္ ခဲ့တာက  ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ပဲ။

           ႏိုင္ငံတကာအခင္းအက်င္းနဲ႔  ပညာတတ္ေတြ ပညာရွင္ေတြရဲ႕အႀကံဉာဏ္ကို ယူရေကာင္းမွန္း မသိပဲ စစ္တကၠသိုလ္ေတြက ဆင္းတဲ့ ဗိုလ္ေတြက အဌာရႆ  ၁၈ ရပ္ ကိုကၽြမ္းက်င္တယ္။ စစ္ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ ေတြ အုပ္ခ်ဳပ္မွ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားမယ္လို႔ တလြဲ ထင္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္လိုက္ၾကတာႏွစ္ေပါင္း ၆၀လည္း ၾကာေရာ ဗမာတစ္ျပည္လံုး ထိုင္းႏိုင္ ငံ ကိုထြက္ၿပီး ကၽြန္ခံရေတာ့တယ္။  တတိုင္းျပည္လံုးစာမတတ္၊ လူစဥ္ မမီ၊ ကုစရာ
ေဆး မရွိ၊ မီးမရွိ၊ ေရမလာ လမ္းေကာင္းမရွိ၊ ခိုးမွစားရတဲ့ ဗမာ၀န္ထမ္းေလာကႀကီး အျဖစ္ အက်င့္ စာရိတၱေတြ လံုး၀ပ်က္စီးသြားခဲ့ၾကရတယ္။ ကမာၻ႔ကၽြန္အထုတ္လုပ္ဆံုး တိုင္းျပည္ျဖစ္သြား ခဲ့ေပ မယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ခ်မ္းသာခ်က္ကေတာ့ ကမာၻ႔ ဘဏ္ေတြ မွာ လူသိရွင္ၾကား ၁၁ ဘီလီယံတဲ့။ အျခားပိုင္ဆိုင္ ၾကြယ္၀မႈေတြ ေရတြက္မကုန္။ တိုးတိုးတစ္မ်ိဳး က်ယ္က်ယ္တစ္ဖံု မရိုးႏိုင္တဲ့နည္းေတြနဲ႔ဘုန္း ထားၾကတာေတြ ေနာက္ ထပ္ေပၚလာအံုးမွာပါ။

“ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမရရွိခဲ့”

         ျမန္မာျပည္မွာ ျမန္မာျပည္ကိုတိုးတက္ေအာင္ စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္တဲ့   ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြမရွိ ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္းျဖစ္ခြင့္ကိုမေပး ခဲ့ၾက တာပါ။ ဥပမာ ျမန္မာသမိုင္းထဲက ကေနာင္မင္းသားႀကီး၊ လြတ္လပ္ေရးအႀကိဳ ကာလတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း  တို႔လို တကယ့္လူေတာ္   ေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ကံဇာတာက မင္းေကာင္း  စံခြင့္မျပဳခဲ့။ တိုင္းျပည္သာယာ ခြင့္မရွိခဲ့။ အသိပညာမၾကြယ္၀တဲ့ လူအႏၶေတြ လက္ထဲကိုျမန္မာျပည္ က်ေရာက္ခဲ့ရ လို႔ျဖစ္တယ္။

 

“ျမန္မာျပည္အေပၚမွာ ပက္ပက္စက္စက္အႀကံအစည္”  

                လြတ္လပ္ေရးအႀကိဳကာလမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ အာဇာနည္းေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ လုပ္ႀကံခံခဲ့ရတယ္။ ဒီေနာက္အာဏာရွင္ေတြကိုေထာက္ျပ  ေတာ္လွန္တဲ့ အာဇာ နည္ေခါင္းေက်ာင္း သားေ ခါင္းေဆာင္ ေတြ သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ၾက ရတယ္။  အာဏာရွင္စနစ္ကို ဘုန္းဘုန္ လဲေစခဲ့တဲ့ ရွစ္ေလး လံုး  လူထုအံုၾကြမႈကေန၂၅ ႏွစ္တိုင္ လူစြမ္းလူစ ရွိသူေတြ ကို အမႈန္႔ေခ်ခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာမွ ဒို႔တာ၀န္ အေရး သံုးပါးနဲ႔၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တံ့ ခိုင္ၿမဲေရးဆိုတာ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ထာ၀စဥ္ ႀကီးစိုးေရး ဆိုတာ   ျမန္မာတိုင္းသိ လာခဲ့ၾကတယ္။  ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေလာက္အတြင္းတိုင္းျပည္ေျပာင္း လဲလိုတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ သား အသက္ေတြ၊ ရဟန္သံဃာ ေတာ္ေတြ  အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ ဘ၀ေပါင္းမေရ တြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ၾကရတယ္။

                မျဖစ္သာေတာ့တဲ့အဆံုး အေျပာင္းအလဲ ကာလတစ္ခုကို ျဖတ္သန္း ဖို႔အတြက္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္း ပံုဆိုတာကို ၁၃ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေရးဆြဲခဲ့တယ္။ နာဂစ္မုန္း တိုင္းတိုက္လို႔  ႏိုင္ငံသားေတြ သိန္းခ်ီၿပီး အသက္   ေသခဲ့ၾကလို႔ တစ္ႏိုင္ငံလံုး၀မ္းနည္း ပူေဆြးေနၾကခ်ိန္မွာ တကမာၻလံုးက အကူညီေတြကို လက္မခံပဲပိတ္ ပင္ခဲ့တယ္။  တိုင္းသူျပည္သား ၈၀ ရာခိုင္ႏုန္းေက်ာ္ ေထာက္ခံတယ္ဆိုၿပီး အတည္ျပဳလိုက္တယ္။   အဲဒီဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒဟာ တိုင္းျပည္အနာဂတ္ တိုးတက္ေရး အတြက္မဟုတ္ပဲ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ကမာၻတည္သေရြ႕ ျမန္မာျပည္ကို တရား၀င္ ဖ်က္ဆီးအုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ျဖစ္
ေအာင္ ေရးဆြဲထားတာကေတာ့    ေနာက္ဆံုးအာဏာရွင္ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊရဲ႕ ရက္စက္မႈေတြထဲက ပက္စက္မႈပဲျဖစ္ပါတယ္။ ခြင့္လႊတ္စရာမရွိတဲ့ ယုတ္မာပက္စက္မႈႀကီးျဖစ္တယ္။

“ေျပာင္းလဲလိုစိတ္”

၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ကေန  ၁၉၆၀ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ အဆင့္အျမင့္ဆံုးတကၠသိုလ္၊ အဆင့္ အျမင့္ဆံုး ေလယာဥ္ကြင္း ေတြ ကို ပိုင္ဆိုင္ ခဲ့ၿပီး ကမာၻမွာ ဆန္စပါးအတင္ပို႔ဆံုးတုိင္းျပည္ျဖစ္ ခဲ့တယ္။ စကၤာပူ ေခါင္းေဆာင္ လီကြန္ယု က ေနာင္ အႏွစ္ ၂၀ မွာ ျမန္မာျပည္ ကိုမွီေအာင္လိုက္ရမယ့္လို ႀကိမ္း၀ါးအတုယူၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပံုစံ ကြာလမ္လာမ္ ပူၿမိဳ႕ေတာ္ ကိုေတာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ရတယ္။ ခုေတာ့ ပါးစပ္ရာဇ၀င္ျဖစ္သြားခဲ့ ၿပီး။  အဆင့္ျမင့္လူမ်ိဳး အဆင့္ျမင့္တိုင္းျပည္ကေန အဆင့္နိမ့္တိုင္းျပည္၊ ကၽြန္ထုတ္လုပ္ တဲ့တိုင္းျပည္ျဖစ္ ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေျပာင္းလဲမွ ျဖစ္ မွေတာ့ မယ္။ ငါတို႔ ၀ါးၿမိဳထားသမွ် ငါတို႔ ဆုတ္ကိုင္ထားသမွ် လႊတ္သင့္ၿပီ၊  အရပ္သားေတြ တလွည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ပါေစ၊ စစ္သားက စစ္သားအလုပ္ကိုပဲ လုပ္ေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ ရိုးရွင္းတဲ့ စိတ္ဓါတ္ကို ဦးစြာ ေမြးျမဴၾက   ရပါေတာ့မ ယ္။ ေမြးျမဴသင့္ၿပီလို႔လည္းယူဆပါတယ္။

“အားလံုးေျပာင္းရမယ္” 

             စစ္အာဏာရွင္ေတြက ငါတို႔အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သမွ်စုပ္စုပ္ျမဳပ္ခဲ့ၿပီ၊ ငါတို႔ဥေဏွာက္ဟာ တစ္ျပည္၀ အတြက္ မဟုတ္ပဲ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ ၀ေရး သာျဖစ္တယ္။ ငါတို႔တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္သင့္တဲ့ သူေတြ မဟုတ္ ေတာ့ဘူးဆိုတာကို ရိုးရိုးရွင္းရွင္း၀ န္ ခံၿပီးေနာက္  သူတို႔ ၏ ေလွ်ာ္ဖြတ္ထားသည့္ ဥေဏွာက္ေနရာမွာ  ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ (ေခၚ) လူ႔အခြင့္အေရး ကုိယ့္အခြင့္ အေရး စိတ္ဓါတ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ သီခ်င္းထဲမွာပါတဲ့၊ “ခြင့္တူညီမွ် ၀ါဒ ျဖဴစင္တဲ့ေျမ”ဆိုတဲ့ တကယ့္ေ လာကပါလ စစ္စစ္စိတ္  ဓါတ္ေတြ ကို ေျပာင္းလဲပစ္ရပါမယ္။

အုပ္ခ်ဳပ္ခံအျဖစ္ သားစဥ္ေျမဆက္ေနလာခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ အားလံုး ကလည္း အမိန္႔ ေပးမွ လိုက္နာတတ္တဲ့စိတ္ဓါတ္ေတြကိုေဖ်ာက္ပစ္ရပါမယ္။ လူ တစ္ဦးခ်င္းစီ စည္းကမ္းရွိစြာေန ထိုင္တတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေကာင္းေတြ စတင္က်င့္ သံုးၾကရပါမယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံသားေတြဟာ ညေန၆နာ ရီ ႏိုင္ငံေတာ္ အလံခ်ခ်ိန္   ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းဖြင့္ခ်ိန္မွာ သြားလာလႈပ္ရွားေနတာ၊ စကားေျပာေနတာေတြ အားလံုးရပ္ပစ္ ပါတယ္။ ထိုင္ေနရာက အကုန္မတ္တပ္ရပ္ပါတယ္။ အလြန္ခ်စ္စ ရာေကာင္းတဲ့ စည္းလံုးညီ ညြတ္မႈျမင္ကြင္း ျဖစ္ပါတယ္။ 

ထိုင္းတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ က်င့္သံုးၾကတဲ့ အေလ့အထေကာင္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေန ရာေတြ မွာမ်ားဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းဆံုးတာနဲ ့ထိုင္းကိုခ်စ္ရင္ ထိုင္းကို ကာကြယ္ပါ၊ ႀကိဳးစား ၾကပါ၊ ညီညြတ္ၾကပါ လို႔ ညာသံေပးေအာ္ၾကပါတယ္။

            ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြဟာ လမ္းသြားရင္းေဆးလိပ္မေသာက္ၾကသလို လမ္းသြား ရင္လည္းဘယ္အမႈိက္ ကိုမွ မျပစ္ၾကဘူး။ လကၼ၀က္ေလာက္ပဲရွိတဲ့ ကားလက္ မွတ္ျဖတ္ ပိုင္ကိုပင္ အမႈိက္ပံုေတြ႔မွ ျပစ္ၾကပါတယ္။ မိမိစားေသာက္လာတဲ့ ဗူးခြံေတြ အိပ္ခံြေတြကို အမႈိက္ပုံးကိုမေတြ႔မခ်င္း မျပစ္ၾကတာေတြကို က်ေနာ္တို႔ အတုယူၾက ရပါမယ္။ 
လမ္းသြားရင္ကြမ္းေသြးေတြ ေထြးတတ္တဲ့ျမန္မာေတြ၊ ေဆးရံုနဲ ့ရံုးေတြမွာကြမ္းတြံ ေ ထြး ေတြ နီရဲေအာင္ ေထြးတတ္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအေနနဲ႔ အေတာ္ႀကိဳးစားရမယ့္ အက်င့္ဆိုး ေတြျဖစ္ ပါတယ္။ စကားခ်ပ္အေနနဲ႔ျဖည့္ေျပာရရင္ “လြတ္လပ္ၿပီဆိုၿပီးေတာ့ လမ္းေပၚတက္ၿပီး ေဆးရိုးလွမ္းလို႔ မျဖစ္ဘူး။ ကိယ့္ေၾကာင့္ သူတစ္ပါး အတြက္မထိခိုက္ေစရတဲ့လြတ္လပ္မႈမ်ိဳးျဖစ္ရမယ္” လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိန္႔ ခြန္းမွာနားဆင္ဖူးတယ္။ 

         ေရႊျမန္မာေတြဟာ ကိုယ္သံုးစြဲတဲ့ အသံုးအေဆာင္ အစားအေသာက္ေတြ   ေၾကာင့္ မိမိပတ္၀န္က်င္ ကို မညစ္ပတ္ေအာင္ေနထိုင္တတ္ေအာင္ မိမိကိုယ္ကိုယ္   ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ ၀န္ေလးေနၾကမယ္ဆိုရင္…. လက္ညွိးညႊန္ရာ ေရႊေခ်ာင္းျဖစ္ေနၾက တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အာဏာကိုစြန္႔လႊတ္ဖို႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ဆို တာ မျဖစ္ႏိုင္လို႔ မွတ္ရမယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အမူအက်င့္ဆိုးေတြဟာ ေျပာင္းလဲရခက္လို႔ မဟုတ္ လား။

                သယံဇာတ ဟုတ္တိပတိမထြက္ေပမယ့္ စနစ္ေကာင္းၿပီး လူေတြ စည္းကမ္းရွိၾကလို႔ လူတိုင္း ကားစီးႏိုင္တယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံသားတိုင္း အခမဲ့ေဆး၀ါးကုသ ခြင့္ ရွိတယ္။ မူလတန္းပညာကိုလူတိုင္းအခမဲ့ သင္ၾကားခြင့္ရတယ္။ 

 မူလတန္းေက်ာင္းတိုင္းမွာ ကေလးတိုင္း ႏို႔နဲ ့စြတ္ျပဳတ္ေတြ သစ္သီေဖ်ာ္ရည္ေတြ အခမဲ့ေန႔တိုင္း စားေသာက္ၾကရတယ္။ အာဟာရျပည့္၀ေနတဲ့ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြဟာ လူစဥ္မွီလို႔။ အျခား အတုယူစရာေတြလည္းေျမာက္မ်ားစြာ ထိုင္းမွာရွိတယ္။ အယင္ တုန္း က ဂ်ပန္ငပု ေတြလို႔ေခၚခဲ့ၾကတယ္။

ခုေတာ့ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့ၿပီး လူစဥ္မမီျဖစ္ကုန္ၿပီ။အေတြအေခၚေတြ၊ အယူအဆေတြ၊ အစြဲအလန္းေတြကို အလႊာစံုက အလုံးစုံ ေျပာင္းႏိုင္မွ ျမန္ျမန္ေျပာင္း မွ တန္ကာက်ေတာ့မယ္လို႔ ခံယူၾကရပါေတာ့မယ္။ အားလံုးေကာင္းဖို႔ အားလံုးေျပာင္း မွ ျဖစ္ေတာ့ မယ္လို႔ ရဲရဲႀကီး ဆံုးျဖတ္ၾကပါစို႔။     ။

                                                                              ေက်ာ္ေသာင္း