ငရဲခန္းမွအျပန္ လက္ခ်ည္းဗလာ

Byၿငိမ္းခ်မ္း|On Wed, 2015-04-08 09:30

တပ္မေတာ္(ေရ)၏ ဖရီးဂိတ္သေဘၤာေပၚျဖင့္ ျပန္ပါ လာေသာ ျမန္မာ လုပ္သားမ်ား (ဓာတ္ပံု- MOI)

ႀကီးမားေသာ အေဆာက္အအုံတစ္ခု၏ ေျမကြက္လပ္တစ္ေနရာတြင္ လက္၀ါးကပ္တုိင္ပုံသဏၭာန္ တုိင္တစ္တုိင္ စုိက္ထူထားသည္။ အဆုိပါ လက္၀ါးကပ္တုိင္ဆီသို႔ အက်ႌအျပာႏုေရာင္ ၀တ္ဆင္ထားေသာ သန္မာထြားက်ိဳင္းသည့္ လူေလးဦးက ကိုေက်ာ္စြာလင္းအား ေခၚေဆာင္လာသည္။

ထုိ႔ေနာက္ သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကုိ တုိင္ႏွင့္ကပ္၍ ႀကိဳးျဖင့္ခ်ည္ထားလုိက္ၿပီး လက္ႏွင့္
 ေျခေထာက္မ်ားကို သူတုိ႔က မလႈပ္ႏုိင္ေအာင္ ဆုပ္ကုိင္ထိန္းခ်ဳပ္ထားလိုက္သည္။

ကိုေက်ာ္စြာလင္း၏ ေနာက္ေက်ာဘက္တြင္ ခႏၶာကုိယ္ထြားက်ဳိင္းေသာ လူအရိပ္အေယာင္တစ္ခုရွိေန သည္ကို ကိုေက်ာ္စြာလင္း ရိပ္ခနဲျမင္ေတြ႕ရသည္။ ထုိသူကုိ ျမင္ဖူးခ်င္ေသာ္လည္း ေနာက္သို႔ လွည့္ မၾကည့္ရန္ ေဘးမွလူေလးဦးက ေျပာဆုိထား၍ မၾကည့္ခဲ့ရေပ။

 ၀မ္း...တူး.....သရီးဟု နံပါတ္စဥ္ေခၚသံ ထြက္ေပၚလာ၍ ခႏၶာကိုယ္အား ေတာင့္ထားလုိက္သည္။ ‘‘ဖုန္း’’ ဆုိသည့္ အသံထြက္ေပၚလာၿပီး အသည္းခုိက္ေအာင္ နာက်င္မႈခံစားရကာ ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလုံး တဆတ္ ဆတ္တုန္ခါသြားေတာ့သည္။


‘‘တုိင္မင္ေခၚလုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ကေတာင့္ထားေတာ့ သူကမ႐ုိက္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ျပန္ေလွ်ာ့ လုိက္တဲ့အခ်ိန္က်မွ ႐ုိက္လုိက္တာ။ ဖားကို တုတ္နဲ႔႐ုိက္တဲ့အခါ ဖားအေၾကာဆန္႔သလုိ ဆန္႔သြားတာ။ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါသြားတယ္’’ဟု ၂၀၀၉ က မေလးရွားႏုိင္ငံသုိ႔ တရားမ၀င္သြားေရာက္မႈေၾကာင့္
 ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ လႏွင့္ ႀကိမ္ဒဏ္တစ္ခ်က္အျပစ္ေပးခံရသူ အသက္(၃၂)အရြယ္ ကိုေက်ာ္စြာလင္း ကေျပာသည္။

ႀကိမ္ဒဏ္႐ုိက္ၿပီး၍ ေဘာလုံးကြင္းတစ္ကြင္းစာရွိေသာ ကြင္းျပင္ကို ႏွစ္ပတ္ပတ္ေျပးခုိင္းေၾကာင္း ကိုေက်ာ္စြာလင္းက အသံတုန္တုန္ရီရီျဖင့္ေျပာသည္။ ႀကိမ္ဒဏ္တစ္ခ်က္ ႐ုိက္ခံရသည့္ ကိုေက်ာ္စြာလင္း၏ တင္ပါးက ဒဏ္ရာသည္ ေသရာပါမည့္အရာျဖစ္သည္ဟု ၎ကဆုိသည္။

ပဲခူးတုိင္း ေ၀ါၿမိဳ႕နယ္ ေအာင္သုခရပ္ကြက္တြင္ ေနထိုင္ကာ မေလးရွားႏုိင္ငံသုိ႔  တရားမ၀င္သြားေရာက္
ေသာ ကုိေက်ာ္စြာလင္းအား ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္လ အျပစ္ေပးခံရၿပီး လြတ္ေျမာက္မည့္ရက္တစ္ရက္အလုိ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၀ ရက္ ညေနပုိင္းတြင္ ကာဂ်န္ေထာင္၌ မေလးရွားေထာင္၀န္ထမ္းမ်ားက သူ႔အား ႀကိမ္ဒဏ္တစ္ခ်က္အျပစ္ေပးခံရသည့္ ျမင္ကြင္းကို ကိုေက်ာ္စြာလင္းက ျပန္ေျပာျပျခင္းျဖစ္သည္။

မေလးရွားႏုိင္ငံ စခန္းမ်ား၌ ထားရွိေသာ တရားမ၀င္ျမန္မာလုပ္သားမ်ားထဲမွ ၁၀၂ဦးကို ျမန္မာေရတပ္ ဖရီးဂိတ္သေဘၤာက လန္ကာ၀ီေရတပ္ျပပြဲအျပန္တြင္ ပထမဆုံးအႀကိမ္တင္ေဆာင္လာၿပီး မတ္လ ၂၉ရက္ က ရန္ကုန္သုိ႔ျပန္ေရာက္ရွိသည္။အဆုိပါ ၁၀၂ ဦးတြင္ ကိုေက်ာ္စြာလင္းလည္း ပါ၀င္သည္။ မေလးရွားႏိုိင္ငံ သုိ႔ တရားမ၀င္ သြားေရာက္မႈေၾကာင့္ ေထာင္ဒဏ္ေျခာက္လက်ခံၿပီး ဘူဂစ္ဂ်ာလီစခန္းတြင္ကိုေက်ာ္စြာလင္း
ႏွင့္ အတူေနရေသာ ရခုိင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြၿမိဳ႕မွ အသက္(၂၃)ႏွစ္အရြယ္ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္လည္း ဖရီးဂိတ္သေဘၤာႏွင့္ အတူ ပါလာခဲ့သည္။

ကုိေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ၂၀၀၇ ကတည္းက မိဘမ်ားမသိဘဲ မေလးရွားႏုိင္ငံသို႔ တရားမ၀င္သြားေရာက္ခဲ့ သူျဖစ္သည္။

‘‘ထမင္းစားရတာသိပ္မ၀ဘူးေလ’’ဟု ကိုေက်ာ္ေက်ာ္က သူ၏ ပိန္လွီေနၿပီး အသားအေရမ်ား ေျခာက္ေသြ႕
ေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ကို ျပန္ၾကည့္၍ ျဖည္းေလးစြာဖြင့္ဟသည္။

စခန္းမ်ားတြင္ ေနထုိင္ရေသာသူသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ အလုပ္မလုပ္ရဘဲ ၁၀ ေပပတ္လည္အခန္းထဲတြင္ လူ ၁၅ ဦးခန္႔ေနထုိင္ရျခင္းျဖစ္သည္။ မေလးရွားလူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဌာနတာ၀န္ရွိသူမ်ားက ထမင္း၀
ေအာင္ေကၽြးေမြးျခင္းမရွိဟု ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ကဆုိသည္။ ေနမေကာင္းျဖစ္၍ ေဆးေတာင္းပါက ဆဲဆုိခံ ရၿပီး ေဆးေပးျခင္းမရွိေၾကာင္း သူ၏အေတြ႕အႀကံဳကိုေျပာသည္။

မေလးရွားႏုိင္ငံတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားအပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေပါင္းစုံမွ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးျပစ္
ဒဏ္ ခ်ၿပီး လြတ္ေျမာက္လာေသာသူမ်ားထားရွိေသာ စခန္း၁၂ခုရွိသည္။ စခန္းတစ္ခုတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ၃၀၀ေက်ာ္ရွိသည္ဟု မေလးရွားႏုိင္ငံဆုိင္ရာ ျမန္မာသံ႐ုံးက ေျပာေသာ္လည္း   ကိုေက်ာ္စြာလင္းေန ခဲ့ရသည့္ ဘူဂစ္ဂ်ာလီစခန္းတြင္မူ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ၆၅၀ေက်ာ္ရွိသည္ဟု ကိုေက်ာ္စြာလင္းကေျပာသည္။

စခန္းတစ္ခုစီတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ၃၀၀ျဖင့္သာ တြက္ပါက စခန္း၁၂ခုတြင္ စုစုေပါင္း ျမန္မာႏုိင္ငံ သားအနည္းဆုံး ၃,၆၀၀ ေက်ာ္ရွိသည္။ အမ်ားစုသည္ ျပစ္ဒဏ္လြတ္ေျမာက္ လာေသာ္လည္း ျပန္ရန္ လမ္းစရိတ္မရွိ၍ စခန္းမ်ားတြင္ ေနထုိင္ရသူမ်ားျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႕သူမ်ားသည္ ၎တုိ႔၏ မိသားစုႏွင့္ အဆက္အသြယ္မရ၍ ျပန္ရန္လမ္းစရိတ္ေထာက္ပံ့မည့္သူမရွိေသာေၾကာင့္ ထုိစခန္းတြင္ပင္ ၎တုိ႔၏ ဘ၀နိဂုံးခ်ဳပ္ဖြယ္ရွိေနသည္ဟု ဘူဂစ္ဂ်ာလီစခန္းတြင္ ရွစ္လေက်ာ္ေနထုိင္ရသူ ကုိေက်ာ္စြာလင္းကေျပာ သည္။

မွတ္ပုံတင္အေထာက္အထားမ်ား မေျပာျပႏုိင္ျခင္း၊ မိသားစုမ်ားထံ ဆက္သြယ္အေၾကာင္းၾကားရန္ လိပ္စာႏွင့္ဖုန္းနံပါတ္မ်ား မသိရွိျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ စခန္းမ်ားတြင္ ေသာင္တင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဘူဂစ္ဂ်ာလီ စခန္းသုိ႔ မၾကာခဏသြားေရာက္ေလ့ရွိေသာ ကိုမ်ဳိးၫြန္႔၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ အဆက္အသြယ္ျပတ္
ေတာက္ကာ စခန္းတြင္ ေျခာက္ႏွစ္ၾကာအထိ ေသာင္တင္ေနထိုင္ရသူမ်ားရွိေၾကာင္း ေျပာသည္။

‘‘တခ်ဳိ႕သူေတြဆုိ စခန္းထဲမွာ  ႐ူးသြားတဲ့သူေတြေတာင္ရွိတယ္။ ေထာင္နဲ႔ ကမ့္နဲ႔ကအတူတူပဲ။ ဘာမွမ ထူးဘူး။ အခန္းနည္းနည္းက်ယ္တာပဲကြာတာ။ တခ်ဳိ႕ေတြက သူတုိ႔မိသားစု၀င္ေတြနဲ႔ ဘယ္လုိမွ ဆက္ သြယ္လုိ႔မရေတာ့ဘူး။  အဲလုိဆုိရင္ ျပန္ဖုိ႔ရာခက္သြားၿပီ။  ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ကံေကာင္းလုိ႔ ဒီေရတပ္ သေဘၤာနဲ႔ ျပန္လာရတာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္မိသားစုနဲ႔ ခုရန္ကုန္ေရာက္တဲ့အထိ အဆက္အသြယ္ မရေသးဘူး’’ဟု ကိုေက်ာ္စြာလင္းကဆုိသည္။

စခန္းမ်ားအတြင္း အျခားႏုိင္ငံသားမ်ားႏွင့္အတူ ေနထုိင္ရေသာေၾကာင့္ တစ္ခါတစ္ရံ ခုိက္ရန္ျဖစ္ပြားမႈ ရွိေၾကာင္း ကိုေက်ာ္ေက်ာ္က သူ႔အေတြ႕အႀကံဳကိုေျပာသည္။

‘‘ႏုိင္ငံျခားသားေတြထားတဲ့ ကမ့္ေတြမွာမေနရဘဲ မေလးရွားႏုိင္ငံသားေတြရွိတဲ့ ကမ့္မွာက်တဲ့သူေတြဆုိရင္ အႏုိင္က်င့္ခံရတယ္။ မင္းတုိ႔ေကာင္ေတြ ခုိး၀င္လာတဲ့ေကာင္ေတြ။ မင္းတုိ႔လာလုိ႔ ငါတုိ႔မွာ အလုပ္အကိုင္ ရွားေနတယ္ဆုိၿပီး အႏုိင္က်င့္ၾကတာ’’ဟု သူကေျပာသည္။

မေလးရွားႏုိင္ငံတြင္ ျပစ္ဒဏ္က်ခံရၿပီး ေထာင္မွလြတ္ေျမာက္လာသည့္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားအား အျပင္သို႔ မလႊတ္ေသးဘဲ စခန္းမ်ားတြင္သာ ထားရွိသည္။ ထုိစခန္းတြင္ ေနထုိင္ေနစဥ္ သက္ဆုိင္ရာသံ႐ုံးမ်ား ၌ ႏုိင္ငံသားျဖစ္ေၾကာင္း CI လက္မွတ္ေတာင္းယူရမည္ျဖစ္သည္။ အဆုိပါ CIလက္မွတ္ရရွိပါက ေလယာဥ္ လက္မွတ္ဖုိး မေလးရွားေငြ ၄၃၅ ရင္းဂစ္ႏွင့္ အျခားကုန္က်စရိတ္ ၂၁၅ ရင္းဂစ္ စုစုေပါင္းရင္းဂစ္ ၆၅၀ ေပးသြင္းမွသာ အမိႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လာႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။

ထုိရင္းဂစ္ ၆၅၀ မေပးသြင္းႏုိင္ပါက လာေခၚမည့္အလွဴရွင္မ်ားႏွင့္ အစုိးရ၏ အခမဲ့အစီအစဥ္သာ ေစာင့္
ေမွ်ာ္ေနရမည္ျဖစ္သည္။ ၂၀၁၃ အတြင္းက မေလးရွားႏုိင္ငံ ဆာလာရမ္းျဖစ္စဥ္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ၁၀ဦးခန္႔ အသတ္ခံရမႈျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ထုိျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ မေလးရွားေရာက္ ျမန္မာလုပ္သားမ်ား၏ ဘ၀လုံၿခဳံမႈမရွိေသာေၾကာင့္ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး၏အစီအစဥ္ျဖင့္အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ျမန္မာ့
ေလေၾကာင္း လုိင္း MAI တုိ႔ ပူးေပါင္းကာ မေလးရွားေရာက္ ျမန္မာလုပ္သားမ်ားႏွင့္ စခန္းမ်ားတြင္ ေနထုိင္
ေနရေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားစုစုေပါင္း ၃,၀၀၀ေက်ာ္ကို အခမဲ့ေခၚေဆာင္ေပးခဲ့ဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ ထုိင္းႏုိင္ငံ
ၿပီးလွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား အမ်ားဆုံး သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ေသာ မေလးရွားတြင္ ေထာင္ႏွင့္စခန္းမ်ား၌ တရားမ၀င္ျမန္မာလုပ္သားမ်ားမွာ ၀င္သူႏွင့္ထြက္သူအၿမဲရွိေနသည္။

‘‘MAIအေနနဲ႔က ေလယာဥ္အပုိင္းေပါ့ေနာ္။ ဟုိမွာရွိတဲ့သူေတြ ေလယာဥ္တစ္စီးစာရွိတယ္။ ထုတ္ေပးဖုိ႔ရာ လုပ္ေပးမယ့္သူရွိတယ္ဆုိရင္ အေၾကာင္းၾကားပါ။ ျပန္ေခၚမယ့္အစီအစဥ္ကေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔အေနနဲ႔ မပ်က္
ေသးပါဘူး။ အရင္ကေတာ့ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးအဖြဲ႕က ထုတ္ေပးတာေပါ့ေနာ္။ ကၽြန္မတို႔က ေလယာဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ လုိ႔ကေတာ့ ေခၚေဆာင္ေပးဖုိ႔ရွိေနပါတယ္’’ဟု အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာျမန္မာ့ေလေၾကာင္းလုိင္း (MAI) ေစ်းကြက္မန္ေနဂ်ာ ေဒၚေအးမရသာကေျပာသည္။

ယခုႏွစ္အတြင္းတြင္ စခန္းမ်ားရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားအား ႏုိင္ငံေတာ္အစီအစဥ္ အျဖင့္ ျပန္ပိုိ႔ႏုိင္ရန္ စီစဥ္ေနသည္ဟု ျမန္မာသံ႐ုံး ဒုအတြင္း၀န္ ဦးတင္၀င္းေအာင္ကဆုိသည္။

၂၀၀၉ ၾသဂုတ္လမွစ၍ ၂၀၁၅ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၃ရက္ အထိ မေလးရွားႏုိင္ငံ စခန္းမ်ားတြင္ ထိန္းသိမ္းခံထား ရေသာ ၁၉,၀၃၂ ဦးအား ျပန္လည္ပုိ႔ေဆာင္ေပးခဲ့ သည္ဟု မေလးရွားႏုိင္ငံဆုိင္ရာ ျမန္မာသံ႐ုံးက
 ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၆ ရက္က သတင္းထုတ္ျပန္ထားသည္။

သို႔ေသာ္အစုိးရ၏ အခမဲ့အစီအစဥ္သည္ ၿပီးခဲ့သည့္လက လန္ကာ၀ီေရတပ္ျပပြဲသုိ႔ သြားေရာက္ျပသေသာ ဖရီးဂိတ္ေရတပ္သေဘၤာမွ အျပန္တြင္ စခန္းထဲမွေခၚေဆာင္လာေသာ ျမန္မာ ၁၀၂ ဦးသည္ အစုိးရ၏ ပထမဆုံးအခမဲ့အစီအစဥ္ျဖစ္ေၾကာင္း မေလးရွားေရာက္ ျမန္မာလုပ္သားမ်ားအား ကူညီေပးေနသူမ်ား ကဆုိသည္။

‘‘သံ႐ုံးက ကမ့္ထဲကသူေတြ စာရင္းေကာက္တယ္ဆုိတာ အခမဲ့ျပန္ပုိ႔ဖုိ႔မဟုတ္ဘူး။ ၆၅၀ေပးမွ ျပန္ပို႔တာ။ အဲဒါေၾကာင့္ ကမ့္ထဲမွာ ျမန္မာေတြဒီေလာက္မ်ားေနတာေပါ့။ ေစတနာရွင္ေတြ၊ အလွဴရွင္ေတြက ကူညီၾက ပါလုိ႔ပဲေျပာခ်င္တယ္’’ဟု ကိုေက်ာ္စြာလင္းႏွင့္ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္အား ဖရီးဂိတ္သေဘၤာျဖင့္ လုိက္ပါခြင့္ရရန္ အကူအညီေတာင္းခံစာတင္ခဲ့ေသာ ကိုမ်ဳိးၫြန္႔ကေျပာသည္။

မေလးရွားရွိ ျမန္မာသံ႐ုံးက သံ႐ုံးတာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးႏွင့္ ေစတနာ့ ၀န္ထမ္းႏွစ္ဦးက စခန္း ၁၂ ခုုသုိ႔ သြားေရာက္ကာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ား၏ ကိစၥမ်ားကုိ ကူညီေဆာင္ရြက္ေနသည္ဟု ဆုိေသာ္လည္း ဘူဂစ္ ဂ်ာလီစခန္း တြင္ ကုိေက်ာ္စြာလင္းေနရသည့္ ရွစ္လအတြင္း ျမန္မာသံ႐ုံးမွ ႏွစ္ခါ လာေရာက္ၾကည့္ ဖူးေၾကာင္းေျပာသည္။

‘‘သူမ်ားႏုိင္ငံသံ႐ုံးေတြ ခဏခဏလာေတြ႕ၾကတယ္။ အဲဒီလုိေတြ႕ေတာ့ သူ႔ႏုိင္ငံ သားေတြ ကမ့္ေတြထဲ မွာရွိေနတာ မက်န္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သံ႐ုံးကမလာဘူး။ လာလုိ႔ေမးရင္လည္း ဖရီးေတာ့မရွိဘူး။ မင္းအမ်ဳိးေတြဆီ ဆက္သြယ္လုိ႔ပဲေျပာတယ္’’ဟု ကိုေက်ာ္စြာလင္းက အေတြ႕အႀကံဳကိုေျပာသည္။

ျပည္ပသုိ႔ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ကုိင္ရသည္မွာ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္း လွေသာ္လည္း ျပည္တြင္း၌ လုပ္အား လစာႏွင့္ အလုပ္အကုိင္နည္း ပါးျခင္းတုိ႔က ျပည္ပသုိ႔ ထြက္ခြာလုပ္ကုိင္ေနရဆဲျဖစ္ေနသည္။

စစ္ေတြၿမိဳ႕မွ မေလးရွားႏုိင္ငံသို႔ ကုိးႏွစ္ၾကာ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ ကိုင္ေသာ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္ ေ၀ါၿမိဳ႕မွ မေလးရွားသို႔ ေျခာက္ႏွစ္ၾကာ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ကုိင္ေသာ ကိုေက်ာ္စြာလင္းတုိ႔ ျပန္လာရာတြင္ တူညီေသာအရာက အ၀တ္တစ္ထည္ ကုိယ္တစ္ခုျဖင့္ ျပန္လာ ရျခင္းျဖစ္သည္။

‘‘မေလးရွားကို ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မသြားေတာ့ဘူး’’ဟု ကိုေက်ာ္စြာလင္းကေျပာသည္။

_
http://7daydaily.com/story/35314#.VSTKnfCPazn