“ထိုင္းႏိုင္ငံအက်ဥ္းခန္းေတြထဲကျပစ္ပယ္ခံျမန္မာလူကုန္ကူးခံသားေကာင္မ်ား”

   ၂၁.၁၀.၂၀၁၅ ေန႔ထုတ္“တို႔ေခတ္”အပတ္စဥ္သတင္းဂ်ာနယ္တြင္ ေဖၚျပထားသည့္ ေဆာင္းပါးအား အြန္လိုင္းပရိတ္သတ္မ်ား အတြက္ တင္ျပပါတယ္"

                

 အေမရိကန္အစိုးရကတစ္ႏွစ္တစ္ခါထုတ္ျပန္တဲ့လူကုန္ကူးမႈအစီရင္ခံစာကို  ဇူလိုင္လ ၂၇ ရက္ရက္ေန႔မွာ ထုတ္ျပန္လိုက္ပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံကုိလူကုန္ကူးမႈအဆိုးဆံုးအဆင့္Tier 3 သတ္မွတ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကိုေတာ့
 ေစာင့္ၾကည့္အဆင့္ Tier 2 WL သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ 
   
လူကုန္ကူးမႈအဆုိး၀ါးဆံုးႏိုင္ငံစါရင္းမွာထည့္သြင္းသတ္မွတ္ထားတဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္အဆင့္ ျမန္မာ
ႏိုင္ငံ တို႔  ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၅ ခု ဇူလိုင္လကုန္ပတ္နဲ႔ ေအာက္တိုဘာ ၁၄၊၁၅၊၁၆၊ ထိုင္းနဲ႔ျမန္မာအစုိးရ အဆင့္ လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးအစည္းေ၀းပြဲ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွာက်င္းပၿပီးစီးသြားခဲ့ပါတယ္။

တိုင္ျပည္အက်ိဳးစီးပြားႀကီးတစ္ခုကုိကာကြယ္ေနတဲ့အစိုးရတပ္ဖြဲ႔တစ္ခုနဲ႔ ကုိယ့္တာကိုမလံု၊ ကိုယ့္လူကုိ ကုိယ္ မကယ္ႏိုင္တဲ့ တပ္ဖြဲ႔တုိ႔ရဲ႕ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေအာက္မွာ လူကုန္ကူးခံျမန္မာေတြ ပက္ ပက္ စက္စက္ခံေနရတဲ့ အသစ္စက္စက္ အေၾကာင္းအရာေတြကို တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ လားရာဘက္ မတူညီ တာကုိ ဂရုျပဳၾကေစခ်င္လို႔ျဖစ္ပါတယ္။

                      “ထိုင္းအစိုးရလူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးတပ္ဖြဲ႔မ်ားအေနအထား”

ေနာက္ဆံုးအေျခအေနေတြကို မေျပာျပခင္ ထိုင္းအစိုးရလူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးလုပ္နည္း လုပ္ဟန္ေတြ ကို အက်ဥ္းခ်ံဳ႕တင္ျပမွ အဆင္ေျပပါမယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ထိုင္းအစိုးရလူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးအထူးရဲတပ္ ဖြဲ႔ AHTD,ထိုင္းအစိုးရ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးအထူးစံုစမ္းေထာက္လွမ္းေရးဌာနDSIန႔ဲ ထိုင္းဘုရင့္ ကြန္မင္ဒုိ အထူးရဲတပ္ဖြဲ႔ ဆိုတာရွိပါတယ္။ ဒီတပ္ဖြဲ႔ေတြအကုန္လံုးဟာ လစာ၊ အေဆာင္အေယာင္နဲ႔ အသံုး စရိတ္ အဆင့္ျမင့္ျမင့္ခံစားခြင့္ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးလုပ္ငန္းအတြက္ နည္း ပညာ၊ ကိရိယာနဲ႔ တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြ စြမ္းရည္ျပည့္၀မႈေတြရွိၾကတဲ့အျပင္ လံုေလာက္တဲ့ခရီးစရိတ္ သံုးစြဲခြင့္ရ ရွိၾကသူေတြလည္းျဖစ္ ပါတယ္။

     လူအင္အားလည္းေတာင့္တင္းၾကပါတယ္။ ထူးျခားတာတစ္ခုက အစိုးရအဖြဲ႔ကို အစီရင္ခံရတာနဲ႔ ဥပေဒ အရ ဖမ္း၀ရမ္းယူရတာကလြဲရင္ က်န္တာေတြက လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ အဖြဲ႔ေတြျဖစ္ၾကပါ တယ္။ အေသးအမႊားလူကုန္ကူးမႈျဖစ္ရပ္ေလာက္ကို ေဒသခံ ရဲတပ္ဖြဲ႔ကိုဖုန္းဆက္ေျပာလိုက္တာနဲ႔ခ်က္ျခင္း အဆင္ေျပ ႏိုင္ေလာက္တဲ့ၾသဇာတကၠမရွိၾကသူေတြပါပဲ။ လုပ္ခ်င္သပဆိုရင္ ျခစားမႈနဲ႔ရဲခ်ဳပ္ပါ မခ်န္ဖမ္းဆီး ရံုမက လူကုန္ကူး မႈနဲ႔ စစ္တပ္က ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကိုပါ ေထာင္ခ်ပစ္တဲ့တိုင္းျပည္ျဖစ္ပါတယ္။

                                “ျမန္မာအစိုးရလူကုန္ကူးမႈတပ္ဖြဲ႔ရဲ႕အေနအထား”

                တစ္ခြန္းတည္းေသာစကားနဲ႔ေျပာရရင္ ထိုင္းတပ္ဖြဲ႔နဲ႔ အားလံုးေျပာင္းျပန္အေနထား ရွိတာ ျမန္မာ လူကုန္ တားတပ္ဖြဲ႔လို႔ေျပာႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။ မကၽြမ္းက်င္သူေတြညြန္ၾကားမႈေအာက္က အရာရာခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕ငဲ့ငဲ့ နဲ႔ လုပ္ေန ၾကရတဲ့တပ္ဖြဲ႔ပါ။ စိတ္ဆင္းရဲစရာအေကာင္းဆံုးက မသိတဲ့သူေတြကညြန္ၾကား ခိုင္းမွထလုပ္ၾကတဲ့ ယႏၱရား ေအာက္က အခ်ိန္အခါလိုအပ္ခ်က္အရ ေပၚေပါက္လာတဲ့တပ္ဖြဲ႔ျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ျပဳခံ၊ လူကုန္ကူးခံေန ရတဲ့ ႏိုင္ငံသားေတြကို သုတ္ကနဲ႔ သုတ္ကနဲ ကယ္တင္ရမွာျဖစ္ေပမယ့္ တအိအိလွမ့္္ေနတဲ့အဖြဲ႔မွ်သာျဖစ္ေန ပါတယ္။

            အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ တိုင္းသစ္ျပည္ရြာ ထူးေထာင္ဖို႔ ျပည္ပကုိထြက္ခြာေနၾကတဲ့ ဘဂၤါလီလူမ်ိဳးေတြ ကလြဲရင္ လူကုန္ကူးအခံရဆံုးက ျမန္မာေတြျဖစ္ပါတယ္။ အရြယ္ေရာက္ၿပီးတိုင္းျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္း လူကုန္ကူးခံ ရန္အသင့္အေနအထားမွာရွိေနတယ္ဆိုရင္ လြန္အံ့မထင္ပါ။ တရုတ္ႏိုင္ငံကို ပြဲစားေတြက တရုတ္မယား အျဖစ္ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္တင္ပို႔ ေရာင္းခ်ေနရံုသာမက ရန္ကုန္သို႔ကိုယ္တုိင္ဆင္းၿပီး မယား ၀ယ္ယူေနၾကတာဟာ အထင္အရွားျဖစ္တယ္။

          အႀကီးအက်ယ္ တားဆီးႏွိမ္နင္းမႈအလုပ္ကို ဖိဖိစီးစီးအလုပ္လုပ္ၾကရမယ့္ ျမန္မာလူကုန္တားတပ္ဖြဲ႔က လႈပ္လီွးလႈပ္လဲနဲ႔ျဖစ္ေနေတာ့ခါ လူကုန္ကူးမႈအဆိုး၀ါးဆံုးႏုိင္ငံကို က်ဆင္းရံုမွတပါးအျခားမရွိႏိုင္။ မိမိတို႔ အေန နဲ႔လည္း ျပည့္စံုလံုေလာက္မႈမရွိ။ ျပည္ပႏိုင္ငံနဲ႔ ျပည္ပအဖြဲ႔အစည္းေတြက အင္တိုက္အားတိုက္လုပ္ႏိုင္
ေအာင္ အေထာက္အကူျပဳမယ့္ ေငြေၾကး၊ ကိရိယာနဲ႔ နည္းပညာေတြကိုေတာင္မွ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လက္ခံခြင့္မရွိ မွေတာ့ ဒီတပ္ဖြဲ႔မျပည့္စံုတာအဆန္းမဟုတ္ဘူး။

             လူကုန္ကူးမႈဥပေဒကုိၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေငြေၾကးခ်မ္းသာတဲ့လူေတြအသက္ မျပည့္
ေသးတဲ့ကေလးေတြကိုခိုင္းေစရံုသာမက လူစဥ္မမီေအာင္ ဒဏ္ရာေတြရရွိေအာင္ ညဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ တာ
 ေတြ၊ ပဲခူးကတရားသူႀကီးကေတာ္က အိမ္အကူ အလုပ္သမ မေအးယုေအာင္ ကို မီးပူထိုး၊ ရိုက္ႏွက္ခဲ့တာကို ထိထိေရာက္ေရာက္ေရာက္အေရးမယူႏိုင္ခဲ့သလို၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာင္ဒဂံုက လူမဆန္စြာ ႏွက္စက္တဲ့ အိမ္ အကူ အလုပ္သမေလးကိစၥကိုလည္း ျပတ္ျပတ္သားသားအေရးမယူႏိုင္ေသးပါဘူး။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ သစ္ေတာ ကိုအျပဳန္းလာရွင္းတဲ့ သစ္သူခိုးတရုတ္ေတြကို တစ္ပတ္တသက္တစ္ကၽြန္းခ်ၿပီး ျပန္လႊတ္ခဲ့ေတာ့၊ ရန္ကုန္မွာ မယားလာ၀ယ္တဲ့တရုတ္တို႔အတြက္က ဘာမွ စိုးရိမ္စရာမလိုဘူး။

      ဒီ့မတိုင္ခင္က ကေလးသူငယ္အၾကမ္းဖမ္းမႈေတြကိုပါ ထိထိေရာက္ေရာက္အေရး မယူေသးတာဟာ ဥပေဒ ဘက္ေတာ္သား ရဲတပ္ဖြဲ႔နဲ႔ တရားစီရင္ေရးတို႔ဟာ လြတ္လပ္မႈမရွိပဲ ညြန္ၾကားခ်က္ေပးတဲ့ အတိုင္း လုပ္ေနရတာ ကိုျပသျခင္းျဖစ္ တယ္လို႔ယူဆႏိုင္ပါတယ္။

                                        “အေကာင္းအဆုိးအက်ိဳးအျပစ္”

          လားရာအရပ္မတူညီတဲ့အစိုးရ ၂ရပ္ရဲ႕လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ စိစိညက္ညက္
 ေၾကေနတာက လူကုန္ကူးခံေနရတဲ့ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ ျမန္မာလူငယ္ေတြ အလြန္ကံဆိုး ၾက တဲ့ သူေတြလို႔ေျပာရပါမယ္။ တိုက္ဖ်က္ၾကစတမ္းဆိုရင္ ထိုင္းအစိုးရလူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရး တပ္ဖြဲ႔
ေတြက ျမဴ တစ္မႈန္ေတာင္ မက်န္ေအာင္တိုက္ဖ်က္ႏိုင္စြမ္းရွိပါတယ္။

           ျမန္မာႏိုင္ငံသားလူကုန္ကူးခံေနရသူေတြရဲ႕လုပ္အားေတြေၾကာင့္ (၁) အိမ္အကူ (၂) အိမ္တြင္းစက္မႈ လုပ္ငန္းမ်ား (၃)ပင္လယ္အစားအစာ  (၄) ပင္လယ္ငါးဖမ္းလုပ္ငန္း (၆) စိုက္ပ်ိဳးေရး စတဲ့အလုပ္ေတြ အကုန္ လံုး လည္ပတ္ေနတာေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံအမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းေနပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ျမန္မာအစိုး ရကျဖစ္ေစ၊ အျခားအဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုခုကျဖစ္ေစ အခ်က္အလက္အေထာက္အထားအျပည့္အစံုနဲ႔ အကူ ညီ ေတာင္းခံလာတာကို မျဖစ္သာလုိ႔ ကူညီေဖၚထုတ္ေပးၾကရတာပါ။ 

လူကုန္ကူးခံရသူေတြကို ေက်းကၽြန္သဖြယ္ မတရားခိုင္းေစရလို႔ အက်ိဳးအျမတ္ျဖစ္တာက ထိုင္းႏိုင္ငံ။ ကၽြန္ျဖစ္
ေနတာကျမန္မာႏိုင္ငံသား၊ ကယ္ထုတ္ေပး ႏိုင္တာက ထိုင္းအစိုးရ လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးတပ္ဖြဲ႔၊ ကဲ.. စဥ္းစားသာၾကည့္ေတာ့။

            “လူကုန္ကူးခံရတဲ့ျမန္မာေတြဟာျပဳတ္ၿပီးေၾကာ္စားခံရတဲ့၀က္သံုးထပ္သားလိုပဲ”

          လူကုန္ကူးဂိုဏ္းေတြဟာ ျမန္မာနဲ႔ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြကို ေပးကမ္းၿပီးမွ လုပ္လို႔ရတာပါ။ လူကုန္ကူး ခံရ တဲ့လူေတြအေတာ္မ်ားမ်ားတို႔ဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံကို မေရာက္ဖူးၾကသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ လူကုန္ကူးခံခဲ့လို႔ရွိရင္ ဘယ္ လိုဆက္သြယ္ ကူညီေတာင္းခံမလဲဆိုတာကိုလည္းသူတုိ႔မသိၾကဘူး။ လူကုန္ကူးခံရသူေတြ ဟာ
 ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ေၾကေအာင္ ေက်းကၽြန္းသဖြယ္ခိုင္းေစခံၿပီးမွ အကူညီေပးႏိုင္သူေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရရွိ တတ္ၾကပါတယ္။

         ဒီလူေတြကို ကယ္ထုတ္ဖို႔အတြက္ က်ေနာ္တို႔ဟာ အခ်ိန္ယူၾကရသလုိ လမ္းစရိတ္လည္းအေတာ္ အသံုး
 ျပဳၾကရပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူကုန္ကူးခံရသူေတြကို ကယ္ထုတ္ႏိုင္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ေတြဟာအလြန္
 ပီတိျဖစ္ၾကရပါတယ္။ လူကုန္ကူးခံရာကလြတ္ေျမာက္လာခဲ့ၾကတဲ့ လူေတြမွာလည္း အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ တတ္ ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ဘ၀ကလြတ္ေျမာက္ၿပီး မိသားစုေတြဆီကိုျပန္ၾကရေတာ့မယ္ဆိုကာ ၀မ္းပန္းတ သာျဖစ္ ၾကပါ တယ္။

          ဒါေပမယ့္ ဒီေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြဟာ တဒဂၤမွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ လူကုန္ကူးခံရသူေတြကို ထိုင္းအစိုးရမွာအင္ ဂ်ီအိုဆန္ဆန္ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းဆိုတာေတြရွိပါတယ္။ အက်ဥ္းေထာင္လို သံေျခက်င္းခပ္ မထားတာနဲ႔ အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာ မေနရတာကလြဲရင္ အက်ဥ္းေထာင္တစ္မ်ိဳးလို႔ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ဒီကယ္ဆယ္ေရးစခန္းထဲကို ေရာက္ရွိသြားၾကတဲ့ ျမန္မာေတြဟာ မတူညီတဲ့ ဘာသာယဥ္ေက်းမႈ ၊ ျမန္မာပါးစပ္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပတဲ့၊ ႏို႔ေတြ၊ နာနတ္သီးေတြ၊ သၾကားေတြနဲ႔ ေရာခ်က္တဲ့ခ်ိဳအီအီအစား အစာေတြကိုစားၾကရပါတယ္။

          လူကုန္ကူးခံရစဥ္ကလို ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္မလုပ္ရတာကလြဲရင္ ျပင္ပကမာၻနဲ႔လံုး၀ အဆက္အ သြယ္ မလုပ္ရပဲ ခိုင္းတာလုပ္ေကၽြးတာစားရတဲ့ အက်ဥ္းစံဘ၀ကို ေရာက္သြားၾကရပါတယ္။ စခန္းအုပ္ခ်ဳပ္သူ
ေတြ ရဲ႕ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ အလူးအလွိမ့္ခံၾကရတယ္။ အဲဒါေတြေၾကာင့္ လူကုန္ကူးခံရာကျပန္လြတ္ ခါစက ေက်းဇူးတင္ေနခဲ့ၾကသူေတြဟာ ၾကာလာတဲ့အခါ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးလုပ္ၾကတဲ့ စာေရးသူ တို႔ကို အထင္ ျမင္လြဲတတ္ၾကပါတယ္။

           ထိုင္းမွာလူကုန္ကူးခံရတဲ့ ျမန္မာေတြဟာ အယင္တုန္းက ပြက္ပြက္ဆူေနတဲ့ ေရေႏြး အိုးထဲမွာထည့္
 ျပဳတ္ ခံထားရတဲ့၀က္သားသံုးထပ္သားလိုပါ။ အဲဒီက ကယ္ထုတ္လာၿပီး ကၽြက္ကၽြက္ဆူေနတဲ့ ဆီပူ အိုးထဲ ထည့္ ေၾကာ္လိုက္သလိုပဲလို႔ မွတ္ခ်က္ျပဳခ်င္ပါတယ္။ သံုးထပ္သား၀က္သားကုိျပဳတ္ၿပီး ကိတ္လန္ရြက္ နဲ႕
႔ေၾကာ္သလိုပါပဲ။ 
 

ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းထဲကုိေရာက္လာတဲ့ ျမန္မာေတြကို ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းတာ၀န္ခံေတြ ဟာ ႏိုင္ငံတကာ ကို ေခၚျပပါတယ္။ စခန္းထဲကိုေရာက္လာသူေတြကို၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျပန္လည္ျမွင့္တင္ေပးတယ္။ အခ်ဳပ္ အလုပ္ ပညာေတြသင္ေပးတယ္။ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္တယ္ဆိုၿပီးျပစားပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ “လူကုန္ကူးခံရတဲ့ျမန္မာေတြကုိသံုးထပ္သားလိုေၾကာ္စားတယ္” လို႔ ဆုိလိုခ်င္တာျဖစ္ပါတယ္။ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းထဲကိုေရာက္သြားၾကတဲ့ ျမန္မာေတြဟာ အနည္းဆံုး၉လကေန တစ္ႏွစ္ေလာက္ အထိ

ျပစားခံလိုက္ရပါ တယ္။

                   “ျမန္မာလူကုန္တားတပ္ဖြဲ႔ကျပတ္ျပတ္သားသားေတာင္းဆိုရမယ္”

            လူကုန္ကူးခံရသူေတြနဲ႔အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းေနၾကတဲ့ ထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္ခ်ိဳ႕ဟာ သူတို႔ဆီကို
ေရာက္ရွိလာတဲ့ လူေတြကို မူးယစ္ေဆး၀ါး၊ မိန္းမေတြနဲ႔ ခ်ည္ေႏွာင္ထားတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ မရသူေတြကိုေတာ့ အသက္အႏၱရာယ္နဲ႔ၿခိမ္းေျခာက္ထားပါတယ္။ ၂၀၁၅ ဇူလိုင္၅ရက္ေန႔က ထိုင္းႏုိင္ငံ
ေတာင္ပိုင္း နခြန္စီဌာမရျပည္ နယ္၊ စီၿခံဳေလွဆိပ္မွာ ကယ္တင္ရမိတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမား၃ဦးထဲမွာအသက္ ၅၀ေက်ာ္ ရခုိင္တစ္ဦးပါ၀င္သလို ရန္ကုန္တိုင္း လွည္းကူးက အသက္ ၂၀ေက်ာ္အရြယ္  သန္႔ဇင္ထြန္း ဆိုတဲ့ လူငယ္တစ္ဦးလည္းပါ၀င္ပါတယ္။ ဒီလူငယ္ဟာ မိမိအမည္ကိုေရာ မိမိေနရပ္ကိုပါ မမွတ္မိေတာ့ေအာင္ကို မူးယစ္ေဆး၀ါး တုိက္ေကၽြးၿပီး ကၽြန္းျပဳ ခံခဲ့ရသူျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသတင္းနဲ႔ ဒီလူငယ္ဓါတ္ပံုကို ျပည္တြင္းထုတ္ သတင္းစာနဲ႔ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေဖၚျပလို႔ မိဘေတြက ဆက္သြယ္လာလို႔ အမည္နဲ ့ေနရပ္ကို သိရွိခဲ့ရတာျဖစ္ပါ တယ္။

        ေမာင္သန္႔ဇင္ထြန္း ကို လူေကာင္းပကတိျပန္ျဖစ္ေအာင္ ေဆး၀ါးကုသမႈ ခံယူခြင့္ ရရွိေအာင္
 ျမန္မာအစိုးရက ထိုင္းအစိုးရထံမွာေတာင္းဆိုရမွာျဖစ္ပါတယ္။ က်မၼာသြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူ အ လုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ၅ႏွစ္တာကလ အတြက္ လုပ္အားခကိုပါ ရရွိေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးသင့္ပါတယ္။

                    

                         “အရံႈးေပးေနရသူေတြကို အႏိုင္ယူၿပီးႏွိပ္စက္ေနတာမ်ားလား”

          ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းၿခံဳေဖၚအနီးေတာထဲမွာ ၂၀၁၅ ခု ေမလ ၈ရက္နဲ႔ ၉ ရက္ေန႔မွာ ျမန္မာ၇၅ဦး ဖမ္းမိခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ အမ်ိဳးသမီး၁၅ဦးပါရွိၿပီး အသက္၁၃ႏွစ္အရြယ္ ရခုိင္ကေလးငယ္ ၅ေယာက္ ပါ၀င္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ရွင္ ျမန္မာမိန္းကေလး၂ဦးကို လူကုန္ကူးသူေတြက အဓမၼျပဳက်င့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ လူကုန္ကူးမႈနဲ႔ ၿခံဳေဖၚ ရြာသူႀကီးတစ္ဦးကိုလည္းဖမ္းဆီးခဲ့ပါတယ္။ ဘန္ေကာက္အေျခစိုက္ ျမန္မာသံရံုးက အလုပ္သမားသံံအရာရွိနဲ႔ စာေရးသူတို႔ဟာ ေမလ ၁၄ ရက္ေန႔မွာ လူကုန္ကူးခံရတဲ့ ျမန္မာကေလးေတြနဲ႔ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုခဲ့ပါတယ္။ ဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဖမ္းဆီခံေနရတဲ့သူေတြအေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ထိုင္းအာဏာ ပိုင္ေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံကုိ ျပန္လည္ပို႔ ေဆာင္ေပးခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီအထဲက အဓမၼျပဳက်င့္ခံရတဲ့အမ်ိဳးသမီး၂ဦး အပါ၀င္ အမ်ိဳးသမီး၅ေယာက္နဲ႔ အမ်ိဳးသား ၁၁ဦးတို႔က်န္ရွိေနပါေသးတယ္။

         ဇူလိုင္လ ၂၆ ရက္ေန႔ တနဂၤေႏြေန႔မွာ စာေရးသူဟာအလုပ္နားေန႔တဲ့အခ်ိန္မွာ ပဲခူးတိုင္း၊ ေ၀ါၿမိဳ႕ နယ္၊  အခ်ဳပ္၀ုိင္းပတ္ ေက်းရြာက ဦးလွ၀င္းနဲ႔ ေဒၚခ်ိဳတို႔ရဲ႕သမီး အသက္၁၈ႏွစ္အရြယ္ရွိ သႏၱာကုိ ဆိုတဲ့ သမီးေလးက ငုိႀကီးခ်က္မနဲ႔ ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။

         “သူတုိ႔အားလံုးဟာ ၿခံဳေဖၚရဲစခန္းအခ်ဳပ္ခန္း သမံတလင္းျပင္မွာ ျခင္ေထာင္လည္းမပါပဲ အိပ္ၾကရေၾကာင္း၊ အလြန္ညံ့တဲ့ ထမင္းကိုစားရေၾကာင္းေျပာပါတယ္။ အားလံုးေနမေကာင္း
ျဖစ္ေန ၾကတယ္လို႔ လည္း ေျပာပါတယ္။ လူကုန္ကူးခံရၿပီး အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာရွိေနတဲ့ ျမန္မာ အမ်ိဳး သားေတြဟာ အဲဒီၿခံဳဖြန္ရဲစခန္းက ရဲအရာရွိ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးပိုင္ဆိုင္တဲ့  ေရသန္႔စက္ရံုမွာ လုပ္ အားခမရပဲ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ေပးေနရေၾကာင္း ေျပာပါ တယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြကေတာ့ အျခား
ေန႔ေတြမွာ ရဲစခန္းအတြင္းနဲ႔ၿခံ၀င္းကို သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေပးၾကရပါတယ္။ တနဂၤေႏြေန ႔ေတြမွာ
ေတာ့ တစ္ပတ္လံုးကုိ ရဲေတြစားထားၾကတဲ့ ပန္ကန္ခြက္ေယာက္ေတြအားလံုးကို ေဆးေၾကာ သန္႔ရွင္းေပးရတယ္လို႔ေျပာပါတယ္” ဒီလိုလုပ္ရပ္ဟာ မလုပ္သင့္တဲ့လုပ္ရပ္တစ္ ခုျဖစ္တာေၾကာင့္ျမန္မာ အစိုးရ လူကုန္တားကို က်ေနာ္ အသံဖိုင္ေပးပို႔ခဲ့လို႔ ရပ္သြားခဲ့ပါတယ္။

                                         “သူ႔ေနရာမွာကုိယ္ဆိုရင္”

        ၿပီးခဲ့တဲ့ေမလဆန္းမွာ ထိုင္းေတာင္ပိုင္း မေလးရွားနယ္စပ္ ဆံုခလာေတာထဲမွာ အေလာင္း ၃၀ စေတြ႔ ရာ ကေန လူကုန္ကူးဂိုဏ္းေတြကို ထိုင္းအစိုးရ မီးခိုးၾကြက္ေလွ်ာက္ ဖမ္းဆီးႏွိမ္နင္းခဲ့ပါတယ္။ အင္ဒုိနီးရွား
ႏိုင္ငံ မွာ ထိုင္းလူမ်ိဳးအခ်ိဳ႕ကၽြန္အျဖစ္ေရာင္းစားခံေနရတဲ့သတင္းေတြကို ေအပီသတင္းဌာနက စံုစမ္းေဖၚ ထုတ္ လိုက္တဲ့ အခါ ထိုင္းႏိုင္ငံသား၊ ထိုင္းလူမ်ိဳး ၂၀၀ ေလာက္ ကၽြန္းျပဳခံေနရတာကိုပါ သိရွိခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ထိုင္း အင္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔တစ္ခုနဲ႔ ထိုင္းအစိုးရလူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးအထူး စံုစမ္းေထာက္လွမ္း
ေရး အဖြဲ႔ DSI တို႔ဟာ ခ်က္ခ်င္း အင္ဒိုနီးရွားကိုသြားၿပီး၂ႀကိမ္တို္င္တိုင္ သြားေရာက္ေခၚေဆာင္လိုက္ပါတယ္။

        က်ေနာ္တို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအဖြဲ႔ MATဟာ အင္ဒုိနီးရွားကၽြန္းက ျမန္မာ၂၆ဦး
 ေထာင္ က် ေနတဲ့ျမန္မာေတြရဲ႕အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ ဓါတ္ပံုေတြကို ရတဲ့နည္းနဲ႔ ရသေလာက္ယူၿပီး ျမန္မာ အစိုးရ လူကုန္ကူးမႈတားဆီးႏွိမ္နင္းေရးတပ္ဖြဲ႔ကို အကူညီေပးပို႔ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကို အင္ဒုိ ငါးဖမ္း ေလွနဲ႔ တင္ပို႔တဲ့ မဟာခ်ိဳင္ကထိုင္းေလွပိုင္ရွင္သူေဌးရဲ႕ေနအိမ္နဲ႔ အျခားအခ်က္အလက္ေတြ ကိုေပးပို႔ ခဲ့ ပါတယ္။ ကၽြန္ျပဳခံခဲ့ရတဲ့ျမန္မာေတြအတြက္ ဘာမွထူးျခားလာခဲ့တာမရွိခဲ့ပါဘူး။

          လူကုန္ကူးခံရတဲ့ မိန္းကေလး၅ေယာက္ကို ရဲကသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ခိုင္း၊ ပန္းကန္ေဆးခိုင္းေနတယ္။ အမ်ိဳး သား ၁၁ဦးကို ရဲအရာရွိပိုင္ဆိုင္တဲ့ ေရသန္႔ပုလင္းစက္ရံုမွာ အခမဲ့အလုပ္ခိုင္းေနတယ္ (အာဏာပိုင္က ထပ္ၿပီး မတရားကၽြန္ျပဳေနတယ္) လို႔ သတင္းခိုင္ခိုင္မာမာရခဲ့ရင္ ကမာၻေပၚကဘယ္ႏိုင္ငံအစိုးရမဆို ခ်က္ ခ်င္း ေဆာင္ရြက္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ဥပမာ( ေကာင္မေလးေတြကိုေခၚထုတ္ၿပီးသားမယား အျဖစ္ျပဳက်င့္ တယ္ဆိုရင္ေကာဗ်ာ)

                                          ေက်ာ္ေသာင္း (ဘန္ေကာက္)