ေျပာေနရေပမယ့္၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးေတြနဲ႔ အသက္ရႈၾကပ္လာတဲ့တိုင္းျပည္။
၂။ မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ စားမကုန္တဲ့၊
ေျမေအာက္သယံဇာတေတြေပါတယ္ဆိုေပမယ့္၊ မြဲေတဆင္းရဲ၊ငတ္မြတ္ေနတဲ့တိုင္းျပည္။
၃။ ျမတ္ဗုဒၶအဆံုးအမေတြနဲ႔၊ ေမတၱာတရားက်င့္ထံုးေတြကို လက္စြဲအသံုးျပဳရင္း၊
မ်က္ရည္ယိုဗံုးေတြနဲ ့သံဃာေတာ္ေတြကို ပစ္ခြင့္တဲ့တိုင္းျပည္။
၄။ မွန္တာကိုမေျပာရဲတဲ့ သကၠရာဇ္ေတြနဲ႔၊
ေျမနိမ့္ရာလံွစိုက္ခံဘ၀ေတြကိုထမ္းပိုးရင္း၊
ျမစ္၊ ေခ်ာင္း၊ အင္း၊ အိုင္ေတြ ေရာင္းစားခံရတဲ့တိုင္းျပည္။
၅။ မဲတစ္ျပားအတြက္ ေသြးေဆာင္ျခင္းေတြမွာ၊
ျမွဴဆြယ္မႈမာယာေတြ လိမ္းသုတ္ခံရလုိ႔၊
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ၊ ရွင္သန္ဖူးတဲ့တိုင္းျပည္။
၆။ ေမွာင္ခိုမိတဲ့ သစ္ကားေတြအစီအရီမွာ၊
ေမာင္းသူမဲ့ ပိုင္ရွင္မဲ့ေတြ တစ္သီတစ္တန္းနဲ႔မို႔၊
မုဒိမ္းမႈေတြ ခမ္းနားလာတဲ့တိုင္းျပည္။
၇။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကား၀ုိင္းေတြၾကား၊
မိုင္းမိၿပီးအသက္မဲ့သြားသူေတြပုိမ်ားရင္း၊
မိဘမဲ့ေတြ ထပ္တိုးလာတဲ့တိုင္းျပည္။
၈။ မ်က္ႏွာႀကီးရာ ဟင္းဖတ္ပါတဲ့ စကားပံုနဲ႔၊
မႈခင္းအစံုက ဥပေဒကိုခ်ိဳးေဖါက္၊
မွန္ကန္မႈေတြက ေငြနဲ႔ေပါက္ခံရတဲ့တိုင္းျပည္။
၉။ မင္းမွာသစၥာ၊ လူမွာ "ကတိဆိုၿပီး"
ျမတ္ႏိုးေနၾကသည္က "အဂတိ" နဲ႔
မိတ္ေဆြ အသစ္ျဖစ္ဖို႔ ရာထူးအၾကည့္ခံရတဲ့တိုင္းျပည္။
၁၀။ မီးေသ ပြဲၿပီးမွ၊ အရွက္မရွိတဲ့ မ်က္ႏွာႀကီးေတြနဲ႔၊
မ႑ပ္တိုင္ကို အလုအယက္တက္ျပလို႔၊
မေယာင္ရာ ဆီလူးၾကသူေတြေပါတဲ့တိုင္းျပည္။
၁၁။ မွားသြားၿပီးဗ်ာ . . . . . . . .
မွန္တာေျပာရင္ ရြာျပင္ထုတ္တဲ့တိုင္းျပည္မို႔၊
မရည္ရြယ္ပဲ ေျပာမိတဲ့ က်ေနာ္ရဲ႕ စကားေတြကို၊
မွတ္တမ္းမွတ္ရာ စီစီ တီဗြီေတြထဲက၊ ျပန္ဖ်က္ေပးၾကပါ။
၁၂။ ၿမိဳ႕ျပင္မွာလည္း က်ဴ းေက်ာ္ေၾကာင့္မို႔၊
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေနစရာမရွိလို႔ပါ။
သီအိုရီ ( စကၠတာ ကန္႔ဘလူ )
၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၆) ရက္ေန႔ထုတ္၊ သူရိယေန၀န္းအပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္။
ၶ