ႏွစ္ေပါင္း၃၀ေလာက္အတြင္းထိုင္းႏိုင္ငံထဲကိုနည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ေရာက္လာခဲ့ၾကတဲ့
အလုပ္သမားေပါင္း
ေလးငါးသန္းထက္မနည္းဘူးလုိ႔ခန္႔မွန္းထားၾကတယ္။ ဒီအထဲ ႏွစ္သန္းေက်ာ္က
တရား၀င္ေနထိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ အလုပ္သမားေတြျဖစ္တယ္။
ဒီအလုပ္သမားေတြအတြက္ ျမန္မာအစိုးရက ၂၀၀၉ ကေန႔
ယေန႔အခ်ိန္ထိ ပတ္စပုိ႔ေတြထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ အျပင္ MOU စနစ္နဲ႔ပါ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာအလုပ္သမားေတြပို႔ေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္။
ဒီအတြက္ အလုပ္သ မား၀န္ႀကီးဌာနနဲ႔ ေအဂ်င္စီပြဲစားေတြ အက်ိဳးအျမတ္ႀကီးစြာရရွိခဲ့ၾကတယ္။
တၿပိဳင္တည္းမွာပဲ အလုပ္သမားေတြေနထိုင္ခြင့္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္ႀကီးထဲမွာ
ထိုင္းနဲ႔ျမန္မာပြဲ စား လူတန္းစားတစ္ရပ္ ႀကီးႀကီးမားမားေပၚထြန္းလာခဲ့တယ္။
ဒီကာလအတြင္း အလုပ္သမားသံအရာရွိ၊ ေလးဦးေျမာက္ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္။အလုပ္သမား
သံအရာရွိေတြ ထိုင္းႏိုင္ငံထဲကို လာေရာက္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္တာဟာ သန္းခ်ီရွိတဲ့အလုပ္သမားေတြရဲ႕
ဖိႏွိပ္ခံမႈက ဘာမွမေျပာင္းလဲခဲ့ပါဘူး။ Demand Letter ေထာက္ခံေပးရံုန႔ဲ ေငြထုပ္ပိုက္ၿပီး
ျပန္သြားခဲ့ၾက တာပါပဲ။
“ရွက္ဖြယ္လိလိ”
တရား၀င္ဖြဲ႔စည္းခြင့္မရတဲ့ သာမန္အလုပ္သမားအသင္းအဖြဲ႔ေတြကို
မဆိုထားနဲ႔ ေဒၚလာစားနဲ႔ လာ လုပ္ၾကတဲ့ ကမာၻအလုပ္သမားအဖြဲ႔ ILO နဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ အိုင္အင္ဂ်ီအိုႀကီးေတြ
ထိုင္းႏိုင္ငံထဲမွာအဖြဲ႔စံုရွိပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔အထိ ထိုင္းႏိုင္ငံထဲမွာ အိမ္အကူအလုပ္သမားေတြအတြက္ တစ္ပတ္ကိုတစ္ရက္ နားရက္ရေအာင္ ယေန႔တိုင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေသးတာကိုၾကည့္ရင္
၎တုိ႔အဖြဲ႔ႀကီးပါတယ္ဆိုသူေတြရဲ႕ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ကို ျပသေနတာျဖစ္ပါတယ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံထဲကို ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၊
ႏိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္၊ ကာခ်ဳပ္ေရာအျပင္အလုပ္သမား၀န္ ႀကီးေတြလည္းေရာက္ၾကတာပဲ။ ဒါ့အျပင္ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္က လူႀကီးပိုင္းေတြလည္း
ျမန္မာႏိုင္ငံထဲကိုေရာက္ ၾကတာပဲ။ သူတို႔ေတြေျပာၾကတဲ့စကားထဲမွာ ထိုင္းေရာက္ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြကို
ကာကြယ္ေစာင့္ ေရွာက္ေပးၾကပါဆုိတဲ့စကား အၿမဲတမ္းပါတာပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ဒီထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ေတြက ေအာက္ေျခ
အလုပ္သမားလူတန္းစားဖိႏွိပ္ခံေနရမႈေတြကို ဒီေန႔ အထိ ေလွ်ာ့ပါးသြားေအာင္ မၾကပ္မတ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။
ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ အလုပ္သမားအခြင့္ အေရးခ်ိဳး ေဖါက္ခံရမႈေတြ ျမဴတစ္မႈန္မွ် ေလွ်ာ့နည္းသြားတာမရွိေသးပါ။
“ပန္းပန္လွ်က္ပဲ”
ထိုင္းႏို္င္ငံအႏွံ႔ ၿမိဳ႕ရြာတိုင္း၊ လုပ္ငန္းခြင္တိုင္းလိုလိုမွာ
ျမန္မာအလုပ္သမားေတြရွိၾကပါတယ္။ အစိုးရ သတ္ မွတ္ထားတဲ့ လုပ္အားခနဲ႔ အစိုးရရံုးပိတ္ရက္ေတြကို
မခံစားရေသးတဲ့ အလုပ္သမားအေျမာက္အျမား ရွိပါတယ္။ ျမန္မာအေတာ္မ်ားမ်ားတို႔မွာတရား၀င္ေနထိုင္အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္စာရြက္စာတမ္းျပည့္စံုၾကေပမယ့္
ဘန္ေကာက္၊ မဟာခ်ိဳင္နဲ႔ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တို႔မွာ ထိုင္းရဲေတြရဲ႕မတရားဖမ္းဆီးၿပီးေငြညွစ္ေနၾကဆဲျဖစ္ပါတယ္။
ေတြ႔တဲ့ျမန္မာကိုသာဖမ္းလိုက္၊ ေငြလြယ္လြယ္ရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာေတြကို ေငြထုတ္စက္ေတြ လို႔ ေခၚဆိုၾကတာပါ။ ဘန္ေကာက္ျမန္မာသံရံုးနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုးျဖစ္တဲ့
မဟာခ်ိဳင္ ၄ထပ္ပုလိပ္ရံုးဆိုတာ ရာခ်ီ တဲ့ ျမန္မာေတြကို ေန႔တိုင္းဖမ္းစားေနတဲ့ေနရာပဲ။
ဘယ္ျမန္မာသံအမတ္နဲ႔ အလုပ္သမားသံအရာရွိတို႔ကမွ ထိထိေရာက္ ေရာက္မတားျမစ္ေပးခဲ့ၾကဘူး။
“ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြအတြက္မူ၀ါဒမရွိေသး”
ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတလာခဲ့စဥ္က အလုပ္သမားေတြကို ၂ႏွစ္ေလာက္အတြင္းမွာ ျပန္ေခၚႏိုင္ေအာင္
ျပင္ဆင္ေနတယ္။ စိတ္ဓါတ္မက်ၾကနဲ႔တဲ့။ အေမစုေရာက္လာေတာ့၊ ဧည္သည္ကဧည့္သည္လုိေနၾကပါ။ အလုပ္သမားေတြအေပၚမွာ ေခါင္းပံုျဖတ္တဲ့ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းမဆို၊လူပုဂၢိဳလ္မဆို
ျပည္တြင္းျပည္ပ ဥပေဒ အရ ထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူမယ္လို႔ေျပာခဲ့ျပန္တယ္။
အလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာနကတာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔
ပြဲစားမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပြဲစားတို႔ လိုင္စင္ခံစရာမလိုပဲ
ေျမာက္ဒဂံုနဲ႔ ျမ၀တီေက်ာက္လံုးႀကီးစခန္းမွာ၊ ထိုင္းနဲ႔မေလးရွားဆင္းမ္ကဒ္ေရာင္းတာ၊ တရားမ၀င္ အသက္ အာမခံ ေရာင္းခ်တာေတြကို အခ်က္အလက္အျပည့္အစံုနဲ႔
MAT အဖြဲ႔ဒါရိုက္တာ ဦးေက်ာ္ေသာင္း ေျမာက္ ဒဂံုရဲစခန္းမွာ အမႈဖြင့္တာ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ဒီေလာက္မတရားေခါင္းပံုျဖတ္မႈကိုေတာင္
NLD အစိုးရက အေရးမယူဆိုေတာ့ အေမစုေျပာတာ အလကားပဲေပါ့။
လုပ္ကိုင္ခြင့္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး လာဘ္စားမႈေတြ အားေကာင္းေနဆဲေပါ့။ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး အလွမ္းေ၀းဆဲေပါ့။ ျမန္မာျပည္မွာ ျမန္မာအစိုးရကေတာင္
ႏိုင္ငံသားေတြကို ဥပေဒအရ အကာအကြယ္မေပးႏိုင္ရင္ ထိုင္းကေတာ့ ရယ္ေနမွာေပါ့ေနာ့။
“CI
လုပ္ခါနီးအေလးထားသင့္တဲ့မူ၀ါဒမ်ား”
CI လုပ္တာ
ဘတ္ေငြ ၂၅၀၀ ၀န္းက်င္ကုန္က်မယ္။ ဒီစာအုပ္က လြတ္လြတ္လပ္လပ္သြားလို႔ရတယ္ လို႔ ထိုင္းနဲ႔ျမန္မာအစိုးရတုိ႔ကေျပာတယ္။
လာမယ့္ မတ္လ ၃ ရက္ေန႔မွာ CI ထုတ္ေပးေတာ့မယ္လို႔
ျမန္မာအစိုးက တရား၀င္ထုတ္ျပန္ေၾကညာထားၿပီးျဖစ္တယ္။
အလုပ္သမားလူတန္းစားေတြအတြက္ အသက္သာဆံုးနဲ႔ လုပ္ေပးတဲ့
ေစတနာဟာ အလြန္ေက်းဇူး တင္ ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ပကတိျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့
အခင္းအက်င္းေတြကို ထိုင္းနဲ႔ျမန္မာ ထိပ္ပိုင္းအာဏာပိုင္ေတြက တိတိက်က် ၾကပ္မတ္ဖို႔လိုမယ္ထင္ပါတယ္။
(၁) ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း အလုပ္သမားေနထိုင္ခြင့္ဗီဇာဟာ အစိုးရကိုကဘတ္ေငြ
၅၀၀ သာသတ္မွတ္ထား ေပမယ့္ ဘယ္တုန္းကမွ အဲဒီေစ်းနဲ႔ သြင္းလုိ႔မရခဲ့ပါဘူး။ အားလံုးအသိပါ။
ဒီကိစၥအတြက္ ျမန္မာနဲ႔ထိုင္း တာ၀န္အရွိဆံုး လူေတြ ခုထိစကားမေျပာၾကေသးဘူး။
(၂) ပန္းေရာင္ဘတ္ကဒ္ လုပ္ကိုင္ဖို႔အတြက္ နယ္ေျမျဖတ္ေက်ာ္ခြင့္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ အလုပ္သမားေတြ အတြက္ ၀န္ထုတ္၀န္ပိုးတစ္ခုျဖစ္ရံုသာမက
ပြဲစားတစ္ရပ္ ေပၚေပါက္လာေရးအတြက္အားေပးသလိုျဖစ္ေစ
ပါတယ္။
(၃) အလြယ္ကူဆံုး၊ အသက္သာဆံုးနဲ႔ လာဘ္စားမႈ အနည္းဆံုးျဖစ္ေစဖုိ႔အတြက္ စခန္းတိုင္းမွာ
ဗီဇာတံုး တစ္ ခါတည္းထုေပးႏိုင္ေရးအတြက္ ျမန္မာအစိုးရ အလုပ္သမား၀န္ႀကီးအေနနဲ႔ ရရွိေအာင္
အျမန္ဆံုးေ တာင္းဆိုသင့္ပါတယ္။
(၄) တရား၀င္ေနထိုင္အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကို
ဖမ္းဆီးေငြညွစ္တယ္လို႔ ၾကားတာနဲ႔ တၿပိဳင္တည္း ခ်က္ျခင္း အေရးယူေဆာင္ရြက္ႏိုင္တဲ့၊ ေဆာင္ရြက္ခ်င္တဲ့၊
အလုပ္သမားအရာရွိ တစ္ေယာက္ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ အျမန္ဆံုးေစလႊတ္ေပးပါ။
(၅) ထိုင္းေရာက္အလုပ္သမားအေရးအတြက္ လုပ္သင့္တာေတြကို အေမစုကို ၂၀၁၆ ခု
ေမလ ၂၅ ရက္ေန ႔က အဖြဲ႔ေပါင္းစံုက တင္ျပလိုက္ၾကပါတယ္။ ယခုအခါ ၉လျပည့္သြားပါၿပီ။ တစ္ႏွစ္မျပည့္ခင္စတင္အေကာင္
အထည္ေဖၚဖို႔ျပင္ဆင္ေပးပါလို႔ ေလးစားစြာေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။
အေမစု ေခါင္းေဆာင္တဲ့ NLD
အစိုးရတက္လာရင္ ငါတို႔အလုပ္သမားေတြ ဖိႏွိပ္ခံဘ၀က လြတ္ေတာ့ မယ္္လုိ႔ အားခဲေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အလုပ္သမားေတြရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ပါေစ။
ျမတ္ညိဳ
(အလြတ္သတင္းေထာက္)