01 February 2016

“အလုပ္သမားအေရးျပႆ နာမ်ားနဲ႔ျမန္မာႏိုင္ငံ”

     ၁၊၂၊၂၀၁၆ ေန႔ထုတ္ ျမန္မာပို႔စ္ဂ်ာနယ္ပါ ေဆာင္းပါးအား အြန္လိုင္းပရိတ္
သတ္မ်ားအတြက္ ကူးယူေဖၚျပအပ္ပါတယ္။      
                             
             ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕အရင္းရွင္ကုမၸဏီေတြဟာ ေရနံေျမအလုပ္သမားေတြကို မတရားဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာ ေၾကာင့္၊ ဆင္မလိုက္သေဘၤာက်င္းက အလုပ္သမားေတြလည္းမတရားဖိႏွိပ္ခံရမႈေတြေၾကာင့္ အလုပ္သမားသပိတ္ေတြေပၚ ေပါက္ခဲ့ရတယ္လုိ႔ ေက်ာင္းစာေတြမွာ ငယ္ငယ္တုန္းကသင္ခဲ့ဖူးတယ္။ လက္ရွိ ျမန္မာျပည္ကို ျမန္မာအစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေနလွ်က္ ဘာေၾကာင့္အလုပ္သမားဆႏၵျပမႈေတြ ေန႔တဓူ၀ျဖစ္ေနရတာလဲ။ ဟိုတယ္အလုပ္သမား စက္ရံုအလုပ္သမား၊ ကုမၸဏီအလုပ္သမား စုံလို႔စံုလို႔။ ရဲေတြအသြင္းယူေပ်ာ္ပါးလို႔ဖမ္းဆီးခံရတာပါ လုပ္အားခမရလိုက္ဘူးဆိုၿပီး ျပည့္တန္ဆာေတြမ်ား ဆႏၵျပၾကလာၾကရင္ခက္ရခ်ီရဲ႕။

           တိုင္းျပည္တစ္ခုထူေထာင္ေရးမွာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ ပညာေရး၊ က်မၼာေရး၊ ေရ၊ မီးေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ စီမံမႈဟာ အေျခခံအဓိကအက်ဆံုးပင္မေၾကာရိုးျဖစ္တယ္။ ထို႔အတူ တိုင္းျပည္ရဲ႕အဓိက အရင္းအျမစ္ျဖစ္တဲ့ ေတာင္သူလယ္သမားနဲ႔ အလုပ္သမားအေရးကိစၥတုိ႔ကို စနစ္တက် အေကာင္အထည္မေဖၚႏိုင္တဲ့အစိုးရတစ္ရပ္ဟာ ကမာၻေပၚက အဆင့္အျမင့္ဆံုးတကၠသိုလ္ႀကီးေတြက စာရြက္ဘြဲ႔လက္မွတ္ေပါင္း တစ္ရာရေစအံုးေတာ့ အဲဒီတုိင္းျပည္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈဆိုတာလံုး၀မျဖစ္ပါ။

            အရပ္၀တ္ သမၼတအနားမွာအႀကံေပး ေဒါက္တာႀကီးေတြရွိလွ်က္နဲ႔ ဖါးကန္႔ကေတာင္ အလံုး၆၀၀ ေပ်ာက္ၿပီး လကမာၻ မ်က္ႏွာျပင္နဲ႔ ဂ်ိဳင္း၀န္းျဖစ္သြားတာလည္းလက္ေတြ႔ပါ။ ႏိုင္ငံျခားကဘြဲ႔ရ ျပည္ေတာ္ျပန္ ေဒါက္တာေတြ ဦးေဆာင္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖၚေဆာင္လို႔မေအာင္ျမင္တာ အနီးစပ္ဆံုးဥပမာပါ။

                              “မေယာင္ရာဆီလူးၾကတုန္း”         
           ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အရပ္၀တ္အစိုးရလက္ထက္ ၅ႏွစ္ကာလမွာ ျမန္မာအလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာဟာ အေျခခံအလုပ္သမားလစာကိုအလုပ္ရွင္ေရာအလုပ္သမားပါ ေက်နပ္ေလာက္တဲ့အေနအထားမသတ္မွတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အလုပ္သမား တစ္ေယာက္ရဲ႕တစ္ေန႔ကုန္က်စရိတ္ကိုေတာင္မွ သုေတသနလုပ္တယ္ဆိုၿပီး ႏွစ္ခ်ီၾကာျမင့္ခဲ့တယ္။ အေျပာကေတာ့ေရႊမန္း က,ေတာ့ခ်ိဳမိုင္မိုင္ထက္ပိုမလာ။ ကမာၻအလုပ္သမားေန႔ ျမန္မာ့အလုပ္သမားေန႔ေတြမွာ ေရႊျပည္သာစက္မႈဇုန္မွာ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ ၾကမ္းခင္းတစ္ခုတည္းထိုင္းၿပီး ျပပြဲလုပ္တာ ျမန္မာအလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာနအတြက္ အႀကီးဆံုးစြမ္းေဆာင္မႈလို႔ ထင္ၾကတုန္းပဲရွိေသးတယ္။

          အလုပ္သမားေတြ အလုပ္ရံုးသို႔အသြားအျပန္ဖယ္ရီကားစီစဥ္ေပးျခင္း၊ က်မၼာေရးအတြက္လံုေလာက္တဲ့ ေဆးေပးခန္းေတြဖြင့္ထားေပးျခင္း၊ စက္ရံုအနီးအနားမွာ အလုပ္သမားေတြေနဖို႔အခန္းေတြ၊ အလုပ္သမားေတြေစ်းသက္သာစြာနဲ႔ ထမင္းစားလို႔ရေအာင္ ဖန္တီးေပးထားျခင္းမ်ိဳးဟာ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ခ်က္ပါတယ္။

            အလုပ္ရွင္နဲ႔ အလုပ္သမားဟာ အျပန္အလွန္အက်ိဳးျပဳမႈ လံုး၀ျဖစ္ေနေစရပါမယ္။ အလုပ္သမားေတြ ေဘးကင္းလံုၿခံဳေရးအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားဖို႔လိုအပ္သလို အလုပ္ရံုေဘးအႏၱရာယ္မျဖစ္ဖုိ႔အတြက္လည္း ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားမႈမ်ိဳးရွိရပါမယ္။ အလုပ္ရံုအတြက္ လိုအပ္တဲ့လွ်ပ္စစ္မီးနဲ႔ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးကို အစိုးရက အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ စီမံေပးထားရပါမယ္။

        လုပ္အားခေလွ်ာ့ေပး၊ အလုပ္သမားေတြကဆႏၵျပေတာ့ အလုပ္ရွင္ေတြကအလုပ္ထုတ္၊ ျပႆ     နာအေၾကာင္းရင္းကိုရွာၿပီး အလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာနက ေန႔ခ်င္းေပါက္ ေျဖရွင္းေပးႏုိင္ဖုိ႔လိုအပ္ပါတယ္။ ၾကားပြဲစားအလုပ္ဟာ အလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာနမဟုတ္ဘူး။ ေပၚလစီခ်မွတ္အုပ္ခ်ဳပ္ရမယ့္ဌာနသာျဖစ္ရပါမယ္။ မူ၀ါဒေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားႏိုင္ရပါမယ္။ ယခုသာမက ေနာင္၁၀ႏွစ္အတြင္း ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္တဲ့ အလုပ္သမားျပႆ     နာေတြကအစ၊ေကာင္းက်ိဳးဆိုးက်ိဳးေတြကအဆံုး ႀကိဳတင္ေမွ်ာ္မွန္းတြက္ခ်က္ထားႏိုင္ၿပီး စီမံကိန္ခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ ေဖၚတတ္ဖုိ႔လိုပါမယ္။

          အလုပ္ရံုလည္ပတ္လာတာနဲ႔အမွ် လုပ္ငန္းရွင္လည္း ေအာင္ျမင္လာခဲ့သလို အလုပ္သမားေတြရဲ႕ေနာင္ေရးဟာလည္း သာယာစိုးေျပေနရပါမယ္။ အလားတူႏိုင္ငံေတာ္လည္း တိုးတက္လာရပါမယ္။ အရည္ခ်င္းျပည့္ မီစြာ စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ႏိုင္ငံ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ဘ၀ေတြဟာလည္းေအးခ်မ္းေနရပါမယ္။ အလုပ္သမားကိစၥနဲ႔ လယ္သမားကိစၥကို ေျပလည္တိုးတက္ေအာင္ ဦးေဆာင္ႏိုင္မယ့္အစိုးရျဖစ္မွ ျမန္မာျပည္တိုးတက္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာနဟာ ႏိုင္ငံျခားကိုလူပို႔တဲ့ ေအဂ်င္စီပြဲစားေတြနဲ႔ ဂြင္ရိုက္ဖုိ႔ေလာက္သာစဥ္းစားလို႔ကေတာ့ ကၽြန္ပို႔စားတဲ့၀န္ႀကီးဌာနတစ္ခုအျဖစ္တည္ရွိေနအံုးမွာျဖစ္ပါတယ္။

         “ONE STOP SERVICE ေန႔ခ်င္းေပါက္အၿပီးလုပ္တဲ့အေလ့က်င့္”
      ျပႆ     နာတစ္ခုခုေပၚလာတိုင္း ခ်က္ခ်င္း သို႔မဟုတ္ တစ္ေန႔တည္းမွာ ၿပီး ေအာင္ရွင္းေပးႏိုင္မွ တိုင္းျပည္တုိးတက္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔အလုပ္ကိုဒီေန႔မၿပီးလိုက္ရင္ေနာက္ေန႔မွာ အျခားအလုပ္နဲ႔တိုက္ဆိုင္လာေတာ့မွာ ေျမႀကီးလက္ခပ္မလြဲပါဘူး။ ဒီအေလ့အက်င့္ေကာင္းကို တန္ဖိုးထားၿပီးေလးစားလိုက္နာမက်င့္သံုးခဲ့ၾကလို႔ ျမန္မာ၀န္ထမ္းေတြဟာ ေငြသာရွာၿပီး အလုပ္မလုပ္ၾကဘူးလို႔ ႏိုင္ငံတကာရင္း ႏွီးျမဳပ္ႏွံသူအခ်ိဳ႕ကေ၀ဖန္ေနၾကတာပါ။ အလုပ္မလုပ္တဲ့ ႏိုင္ငံ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ တိုးတက္တဲ့တိုင္းျပည္ကို တည္ေဆာက္၍ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။

        ႏိုင္ငံ၀န္ထမ္းလုပ္ၾကမယ့္သူေတြဟာ နယ္ေျမရဲစခန္းက အက်င့္စာရိတၱ  ေကာင္းမြန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာနဲ႔ ဘယ္ဌာနက ေအာက္ဆိုဒ္မ်ားမ်ားရတယ္ဆိုတဲ့ေနာက္ကိုပဲ လိုက္ခဲ့ၾကတာပါ။ အလုပ္တာ၀န္တစ္ခုကို ဘယ္ေလာက္အထိကၽြမ္းက်င္သလဲဆိုတဲ့စံသတ္မွတ္ခ်က္မရွိသလို ဘယ္လိုၿပီးစီးေအာင္လုပ္မလဲဆိုတဲ့ ေစတနာထားခဲ့ၾကသူလည္းနည္းပါတယ္။ မိုးက်ေရႊကိုယ္လို႔ ေခၚတဲ့ စစ္တပ္ကလာတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ ဌာေနကၽြမ္း က်င္သူေတြကို အမိန္႔ေပးအုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး လုပ္ကိုင္ခြင့္ကိုအသံုးခ်ကာ မိမိခ်မ္းသာေရးအတြက္ ဆရာေမြး၊ တပည့္ေမြးၿပီး ကိုယ္က်ိဳးရွာခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ လက္ရွိအေျခအေနေတြကသက္ေသျပေနၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

           ေန႔ခ်င္းၿပီးစီးေအာင္လုပ္ဖုိ႔ဆိုတဲ့ေနရာမွာလည္း ရာထူးအဆင့္အတိုင္း ၿပီးျပတ္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ စြမ္းရွိရမွာျဖစ္သလို မိမိတာ၀န္ကို မိမိေက်ပြန္ေအာင္လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳထားၾကဖို႔လိုပါတယ္။ အေပၚကိုတင္ျပ၊ အေပၚကခိုင္းမွ လုပ္ရတဲ့ ၀န္ထမ္းယႏၱရားရွိေနသမွ် ေန႔ခ်င္းေပါက္ၿပီးစီးေအာင္လုပ္တဲ့ဌာန ဆိုတာျဖစ္ဖုိ႔ခဲယဥ္းေနပါအံုးမယ္။

                              “နမူနာေကာင္းကိုယူသင့္တယ္”
        မုဆိုးနားနီးမုဆိုး၊ တံငါနားနီးတံငါဆိုတာ ျမန္မာေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့စကားပံုျဖစ္ပါတယ္။ အလားတူပဲ ရေသ့ အနားကိုေရာက္သြားတဲ့ က်ီးနဲ႔ ခိုးသားဓါးျပအနားကိုေရာက္သြားတဲ့ က်ီးညီေနာင္ရဲ႕ပံုျပင္ဟာလည္း ျမန္မာေတြအတြက္ စံထားဥပမာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အေ၀းမၾကည့္နဲ႔ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းကိုၾကည့္၊ ဒါမွမဟုတ္ ျမန္မာေတြသြား ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ ဂ်ပန္၊ ကိုးရီးယား၊ စကၤာပူ၊ သူတို႔တိုင္းျပည္မွာ အလုပ္သမားေတြ ဘယ္လိုလုပ္ရလဲ။ ဘယ္ေလာက္ရၾကလဲ။ အလုပ္သမားေတြကို အဲဒီႏိုင္ငံအစိုးရ ဘယ္လုိစီမံခန္႔ခြဲသလဲ။ ေလ့လာဖို႔မခဲယဥ္းပါဘူး။ ဆက္သြယ္ေရးၿဂိဳဟ္တု တီထြင္ဖို႔ ၾကံစည္ရတာမွမဟုတ္တာ။ အလုပ္သမားလူတန္းစားအတြက္ ဥပေဒသေတြ နည္းစနစ္ေတြကို လိုတာယူၿပီး ပိုတာဖယ္ထုတ္က်င့္သံုးဖုိ႔ပါ။

    “ျပည္ပရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈဟာ အလုပ္သမားအေျခေနနဲ႔တိုက္ရိုက္ပတ္သက္”
          ျပည္ပကရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံဖုိ႔လာမယ့္သူေတြဟာ၊ အဲဒီႏိုင္ငံရဲႏိုင္ငံေရးအေျခအေန၊ လွ်ပ္စစ္၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး။ ျပည္ပရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈဥပေဒ (ဘယ္ေလာက္ခုိင္မာမႈရွိသလဲ) ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားရွိမႈ၊ ဘဏ္စနစ္၊ စတဲ့ အေျခခံအေၾကာင္းတရားေတြအေပၚမွာ မူတည္ဆံုးျဖတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေတြ ေကာင္မြန္မႈမရွိရင္ သူတို႔ရင္းႏွီး ျမဳပ္ႏွံမႈအတြက္ ေနာက္တြန္႔ေနမွာျဖစ္ပါတယ္။

                 “ဘာကိုလုပ္လုပ္ အေျခခံကစၿပီးစနစ္တက်လုပ္ပါ”
            အာဏာရွင္တစ္ဦး၊တစ္ဖြဲ႔အေပၚဗဟိုျပဳၿပီး ကိုယ္က်ိဳးရွာအုပ္စုဖြဲ႔ ျပည္သူကိုႏွိပ္ကြပ္တဲ့စစ္အစိုးရ လက္ေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ေက်ာ္ ေနလာခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘယ္အရာမွ စနစ္တက်တည္ေဆာက္လာခဲ့တာမရွိပါဘူး။ လက္ရွိေရာက္ေနတဲ့ အဆင့္အတန္းဟာ အယင္တုန္းက ဘယ္လိုႀကံရြယ္ခဲ့သလဲဆိုတဲ့ အေျဖလုိ႔ ပညာရွိေတြေျပာၾကတယ္။ သယံဇာတေပါၾကြယ္၀တဲ့တိုင္းျပည္ဆင္းရဲၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္သူခ်မ္းသာသြားခဲ့တဲ့ လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕အေျခအေနဟာ အေျဖပဲျဖစ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အေဟာင္းေတြပစ္ အသစ္ေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ ၾကေတာ့မယ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အေျခခံကုိ ၀,လံုးကေလးက စၾကရပါမယ္။

         ျပႆ     နာတစ္ခုကို တစ္ပြဲျပန္၊ တစ္နပ္စားအႀကံဉာဏ္နဲ႔ စာရြက္ေပၚမွာ အားလံုးေကာင္းပါသည္ခင္ဗ်ားလို႔ လုပ္မယ့္စိတ္ကူးမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ အလုပ္သမားျပႆနာေျပလည္ႏိုင္ဖြယ္ရာမရွိပါ။

                           “တိုင္းျပည္ကိုဘယ္ကစမလဲ”
          အေဆာက္အဦးတစ္ခုေဆာက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ေျမညွိ၊ ေသာက္သံုးေရး၊ လွ်ပ္စစ္၊ ေရဆိုးထုတ္ေျမာင္း၊ မိလႅာစနစ္၊ အမႈိက္ပစ္စနစ္၊ အ၀င္အထြက္လမ္း မီးေဘးအႏၱရာယ္စတဲ့ အေျခခံတြက္ခ်က္တည္ေဆာက္မႈက စတင္ၾကရတာပါ။ ၿပီးမွ ဒီေနရာမွာ ေနထိုင္မယ့္ လူဦးေရအခ်ိဳးအစားအလိုက္၊ ကစားကြင္း၊ စာသင္ေက်ာင္း၊ ေဆးရံု၊ လူအိုရံု၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၊ ရဲစခန္း လူမႈေရး အေဆာက္အဦး၊ စသည္ျဖင့္ လုပ္ၾကရပါမယ္။

           တိုင္းျပည္အသစ္ထူေထာင္ရမယ့္အစိုးရအေနနဲ႔ လယ္သမား၇၀ ရာခိုင္ႏုန္းေက်ာ္ရွိတဲ့ စိုက္ပ်ိဳးေရးႏိုင္ငံျဖစ္တာေၾကာင့္ “ေက်းရြာအေရာက္ လမ္းေဖါက္ေပးပါ၊ စိုက္ပ်ိဳးေရရေအာင္လုပ္ေပးပါ၊ မီးရေအာင္လုပ္ေပးပါ” က်န္တာေတြကို တိုးတက္မႈကိုဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနၾကတဲ့ျမန္မာေတြနဲ႔ ျပည္ပကျမန္မာ၅သန္း နည္းပညာ ေတြနဲ႔ အတူ၀င္လာၾကၿပီး လူတစ္ရစ္နတ္တရစ္အလား ေန႔ေရာညပါလုပ္ကိုင္သြားၾကမယ္ဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ေနစမ္းပါ။ 


                                  ထြန္းေနေရာင္(စနဲ)