“တန္ဖိုးထားမွ တန္ဖိုးရွိမယ္”

အြန္လိုင္းပရိတ္သတ္မ်ားအတြက္ ယေန႔ထုတ္ ျမန္မာပုိ႔စ္ အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္မွ ကူးယူေဖၚျပတာပါ။    

                

                                                        

          ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းအတြင္းက ထိုင္းႏိုင္ငံက တီဗီလိုင္းေတြအားလံုးမွာ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမြန္လူမ်ိဳးမိဘ၂ပါးက ေမြးဖြား  တဲ့ အသက္ ၇ႏွစ္အရြယ္ ဆူဗင္ (ေခၚ) ေနာင္ပီး ရဲ႕ ေဘာလံုးစြမ္းရည္ျပသပြဲဟာ တကမာၻလံုးကုိေက်ာ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ ရဲ႕ မီဒီယာအားေကာင္းမႈေၾကာင့္ ေနာင္ပီးဟာ ထိုင္းသူေဌးပိုင္ဆိုင္တဲ့ အဂၤလန္ ပရီးမီးယားလက္စ္တာ စီတီးအသင္းဆုဖလားနဲ႔ တြဲရိုက္တဲ့ ဓါတ္ပံုနဲ႔ ထိုင္းအမ်ိဳးသားလက္ ေရြးစင္အသင္းနည္းျပခ်ဳပ္ ကိုင္တီဆတ္ နဲ႔ အတူတြဲ ရိုက္တဲ့ဓါတ္ပံုေတြပါတက္လာခဲ့ပါ တယ္။

        မြန္လူမ်ိဳးအလုပ္သမားမိဘ၂ပါးကေမြးဖြားတဲ့ ေနာင္ပီးဟာ  အသက္ ၄ႏွစ္အရြယ္မွာ အနီးအနားက ေဘာလံုးကြင္း မွာ မိမိအရြယ္ ကေလးေတြ ေဘာလံုးကန္ေနတာေတြ၊ သင္ယူေနတာေတြကိုကြင္းအျပင္က အၿမဲတမ္းေခ်ာင္းၾကည့္ေနခဲ့တယ္္ လို႔ဆိုပါတယ္။ ထိုင္းမွာေမြးၿပီး ထိုင္းစကားတတ္တဲ့ ေနာင္ပီး အၿမဲတမ္းလာေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာကို ထိုင္းေဘာလံုးနည္းျပက   ေဘာလံုးကုိ ေျမသို႔မက်ေစပဲ ေျခ၂ဖက္နဲ႔ (၁၀) ႀကိမ္ျပည့္ေအာင္ ကစားႏိုင္မွသင္ေပးမယ္လို႔ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။

       သတင္းမီဒီယာေတြနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးေတြမွာ ေနာင္ပီးရဲ႕ နည္းျပဆရာက “ က်ေနာ္က မျဖစ္ႏိုင္ဘူးထင္ၿပီးေျပာခဲ့တာ၊ ဒီကေလး က အသက္ငယ္ေပမယ့္ ပါရမီပါတယ္။ က်ေနာ္ကို (၁၀) ကစားႏိုင္ၿပီလို႔ေျပာေတာ့၊ က်ေနာ္က မင္း ဂိုးတိုင္ အေပၚတန္းကို   ထိေအာင္ ကန္ႏိုင္မွ သင္ေပးမယ္လို႔ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဟာ ဂိုးတိုင္ကိုထိေအာင္ ေလ့က်င့္ၿပီး က်ေနာ္ ဂိုးတိုင္ကို ႀကိမ္ဖန္ မ်ားစြာထိေအာင္ကန္ႏိုင္ၿပီလို႔ အေျပးကေလးလာေျပာတယ္။ သူ႔ကို ကစားခြင့္ျပဳဖို႔ၾကည့္တဲ့ အခါမွာ ေဘာကန္ဖိနပ္လည္းမရွိ၊ ၀တ္စံုလည္းမရွိဘူး။ ဒါေတြကို ျဖည့္ဆည္းၿပီး ကေလးကုိ ပါရမီျဖည့္ေပးခဲ့ပါတယ္” ဟု ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ေနာင္ပီးဟာ အႀကိမ္ရာ ခ်ီၿပီးေဘာလံုးေျမကိုမက်ေအာင္ ကစားႏိုင္သူျဖစ္ရံုသာမက ဂိုးတိုင္ရဲ႕ အေပၚ တန္းကုိ ၅ႀကိမ္တိုင္တိုင္ထိေအာင္ ကန္ႏုိင္တဲ့ ထူးျခားတဲ့ ပါရမီရွင္တစ္ဦးအျဖစ္ ထိုင္းတီဗီလိုင္းေတြရဲ႕ထုတ္လႊင့္ခ်က္ေတြမွာ ျမင္ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။

         ဇန္န၀ါရီလ ၁၈ ရက္ေန႔ထုတ္ Bangkok Post သတင္းစာမွာေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံသား သန္းၾကြယ္သူေဌး Vichai Srivaddhanaprabha  ပိုင္ဆိုင္တဲ့ အဂၤလန္လက္စတာ စီးတီးအသင္းက ထိုင္း႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွာ ေဘာလုံးစြမ္းရည္ျပ သြားတဲ့ ၇ႏွစ္အ႐ြယ္ ေနာင္ပီးဆိုသူ ကေလးငယ္ကို ေထာက္ပံ့ကူညီရန္ကမ္းလွမ္းထားေၾကာင္း ေရးသားထားပါတယ္။

         ေနာင္ပီးဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇန္နဝါရီလ ၇ရက္ေန႔က သူ႔ရဲ႕ေဘာလုံးစြမ္းရည္ကို ထိုင္း႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွာျပသခဲ့ၿပီးေနာက္၊

 ေဘာလုံးကလပ္အသင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူ႔အေပၚစိတ္ဝင္စားခဲ့ၿပီး၊ သူ႔ရဲ႕ စြမ္းရည္ကို ရိုက္ကူးထားတဲ့ ဗီဒီယိုၾကည့္ ရႈ႕သူေပါင္း ၉ဒႆမ ၁သန္း ရွိခဲ့ပါတယ္။

           လက္စတာစီးတီးအသင္းရဲ႕ ဒုဥကၠ႒ Aiyawatt Srivaddhanaprabhaကလည္း ဒီလူငယ္ေလးရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္

 ေၾကးစားေဘာလုံးသမားတစ္ဦးျဖစ္လာဖို႔ ကူညီသြားမယ္လို႔  သတင္းစာရွင္လင္းပြဲမွာ ေျပာဆိုသြားပါတယ္။ လက္စတာစီးတီး

အေနနဲ႕ဆူဗင္အတြက္ထိုင္းနိုင္ငံအတြင္းသို႔မဟုတ္ ျပည္ပမွာ ေက်ာင္းတက္နိုင္ေအာင္လည္း ေထာက္ပံ့ေပးမွာျဖစ္တဲ့အျပင္

 ေဘာလုံးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆက္လက္သင္ၾကားနိုင္ေအာင္လည္း နည္းျပတစ္ဦးကို သူ႔ အတြက္ပို႔ေပးမယ္၊ဘတ္သန္းေပါင္း ၄၀ ေလာက္အကုန္ခံၿပီး ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးမယ္လို႔လည္းဆိုပါတယ္။

         ၂၀၁၇ ဇန္န၀ါရီ ၁၉ ရက္ေန႔ထုတ္ ျပည္ျမန္မာဂ်ာနယ္သတင္းတစ္ပုဒ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံေဘာလံုးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ မီဒီယာ ဒါရိုက္တာ ဦးေဇာ္မင္းထိုက္ က ကာယကံရွင္မ်ားရဲ႕ဆႏၵသေဘာအတိုင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ၁၄ ရက္ေန႔က ထုတ္ေဖၚေျပာ ဆိုေၾကာင္းေရးထား ပါတယ္။ ထိုင္းမီဒီယာတစ္ခ်ိဳ႕မွာ ေနာင္ပီး ကို ျမန္မာႏိုင္ငံေဘာလံုးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ျပန္လည္ေခၚယူမယ္ လုိ႔ေရးထားၾကတာေၾကာင့္ ထိုင္းအမ်ိဳးသားလက္ေရြးစင္အသင္းက၊ ျပန္လည္ေမးျမန္းတဲ့အခါ၊ ျမန္မာေဘာလံုးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အေနနဲ႔ ကေလးငယ္ကို တစ္စံုတစ္ရာ ဆက္သြယ္မႈမ်ားျပဳလုပ္ထားျခင္းမရွိေၾကာင္း၊ ဦးေဇာ္မင္းထိုက္ ကေျပာဆုိေၾကာင္း၊ သူတို႔မိဘေတြက ထိုင္းမွာအလုပ္လုပ္ေနတာ၊ ဘယ္ႏိုင္ငံသားခံယူမလဲဆိုတဲ့အေပၚမွာမူတည္တာေပါ့၊ တကယ္လို႔ ထိုင္း ႏိုင္ငံသားခံယူရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔လည္းဘာမွမတတ္ 

 ႏိုင္ပါဘူး။ သူကိုယ့္ႏုိင္ငံျပန္လာမယ္ဆိုလည္း အခြင့္အေရးေတြအ မ်ားႀကီးရႏုိင္ပါတယ္။ ဒီမွာလည္း ေဘာလံုး အကယ္ဒမီေတြ ရွိေနၿပီေလ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကေလးငယ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေတာ့ ဘာအဆက္အသြယ္မွ မရထားဘူး” လို႔ေျပာဆိုပါတယ္။

             ဒါေတြကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာနဲ႔ ထိုင္းလူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ အရည္အခ်င္းရွိသူတစ္ေယာက္အေပၚ တန္ဖိုးထားျခင္း၊ အေလးနက္ထားျခင္း၊ အျမင္သေဘာထားျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ျခင္းမတူညီတာကို ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာေတြ႔ရွိရတာျဖစ္ပါတယ္။

                                          “စကၠဴေလယာဥ္ ေရႊတံဆိပ္ဆုရွင္ ေမာင္ေသာင္းဒီ”

        အေတာ္မ်ားမ်ားေမ႔သြားၾကၿပီျဖစ္တဲ့ ထူးျခားတဲ့ စကၠဴေလယာဥ္  ေရႊတံဆိပ္ ဆုရွင္ (Mong Thongdee) ဆိုသူ တစ္ဦး ရွိပါေသးတယ္။ ႏိုင္ငံသားကဒ္ပင္ ကိုင္ေဆာင္လို႔ မရွိပဲ ႏိုင္ငံမဲ့ျဖစ္ေနတဲ့ ရွမ္းျပည္နယ္၊နမ့္စန္ၿမိဳ႕ဇာတိ၊ ပန္းရံအလုပ္သမား ဦးစိုင္းညြန္ နဲ႔ ေဒၚမြန္တို႔က ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕ ေ၀ွ႔ဆိုင္ ရပ္ကြက္မွာ ေမာင္ေသာင္းဒီ ကို ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။

          ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အသက္ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္ ေမာင္ေသာင္းဒီဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕၊ မယ့္ဟိုင္ ရပ္ကြက္က ေဟြ႔ဆိုင္းေက်ာင္းမွာ  စတုတၱတန္းတက္ေရာက္ေနသူျဖစ္ပါတယ္။

 ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ဘန္ေကာက္မွာ က်င္းပတဲ့ စကၠဴေခါက္ေလယာဥ္ၿပိဳင္ ပြဲမွာ သူရဲ႕ စကၠဴေခါက္ ေလယာဥ္ကေလးက ေလထဲမွာ ၁၂ ဒႆမ ၅၀ စကၠန္႕ၾကာ ပ်ံ၀ဲႏုိင္တာေၾကာင့္ ပထမဆုရရွိၿပီး ဂ်ပန္နိုင္ငံ သို႔သြားေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ ေခၚယူျခင္းကိုခံခဲ့ရပါတယ္။

         ႏိုင္ငံမဲ့ျဖစ္ေနတဲ့ ေမာင္ေသာင္းဒီ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကုိ သြားေရာက္ခြင့္ရရွိေရးအတြက္ ေဟြ႔ဟိုင္ဆုိင္းေက်ာင္းက ဆရာေတြ ရဲ႕ႀကိဳးပမ္းမႈေၾကာင့္ ထိုစဥ္ကာလက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္ ေ၀့ခ်ာခ်ီ၀က  အကူညီကို ရယူၿပီး Temporary Passport (ယာယီပတ္စပို႔) တစ္ခုကို ထုတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။

                    

     ဂ်ပန္နိုင္ငံ၊တိုက်ိဳၿမိဳ႕၊ မာကူဟာရီေဒသမွာ က်င္းပတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ စကၠဴေလယာဥ္အရုပ္ေခါက္ၿပိဳင္ပြဲမွာ ေမာင္ေသာင္းဒီ ရဲ႕ စကၠဴေခါက္ ေလယာဥ္ဟာ ေလထဲမွာ ၁၀ ဒႆမ ၅၃ စကၠန္႔ၾကာပ်ံ၀ဲႏုိင္ၿပီး ဆုရခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

     ႏိုင္ငံမဲ့ ျဖစ္လ်က္နဲ႔ အခက္အခဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားက အားမေလ်ာ့တမ္း ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏုုိင္ငံသား သွ်မ္းလူမ်ဳိး အသက္ ၁၂ႏွစ္သား ေမာင္ေသာင္းဒီ ေလးဟာ အဖြဲ႔လိုက္ ေရႊတံဆိပ္ဆုနဲ႔တစ္ဦးခ်င္း တတိယ ဆုတို႔ကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ရရွိခဲ့ ပါတယ္။

     ေမာင္ေသာင္းဒီ (Mong Thongdee) ထုိင္းႏုိင္ငံကုိ ကုိယ္စားျပဳ ယွဥ္ၿပိဳင္ခ့ဲ တာေၾကာင့္ စကၠဴေလယာဥ္ပ်ံ ၿပိဳင္ပဲြ ဆုယူအၿပီးမွာ၊ ထုိင္းတုိ႔၏ ထုံးစံအတုိင္း ဘုရင္နဲ႔မိဖုရား၏ ဓာတ္ပုံကို ကိုင္ေဆာင္ၿပီးေအာင္ပဲြဆင္ခဲ့ပံုေတြဟာ အင္တာ နက္အြန္လိုင္းမွာ အႀကီး အက်ယ္ ျပန္႔ႏွံ႔ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့ အဘီဆစ္ ေ၀့ခ်ာခ်ီ၀က ကိုယ္တိုင္ ဂုဏ္ျပဳေတြ႔ဆံုၿပီး အားေပးစကားေျပာ ဆုိခဲ့သလုိ ထိုင္းအမ်ိဳးသား သိပၸံနဲ႔နည္းပညာဌာနတို႔ကလည္း ေမာင္ေသာင္းဒီ ရဲ႕ ပညာ ေရးဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ တာ၀န္ယူမယ္လို႔ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။

         အဲဒီအခ်ိန္က ေမာင္ေသာင္းဒီကို ထိုင္းႏုိင္ငံက ထိုင္းႏုိင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ ကဒ္ထုတ္ေပးမယ္လို႔ သတင္းေတြ  ႀကီးခဲ့ေပမယ့္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၄ ရက္ေန႔က အသက္ ၁၅ ႏွစ္ေအာက္ ေက်ာင္းသားေတြကို ထိုင္းအစိုး ရက ႏိုင္ငံသားကဒ္ ထုတ္ေပးခဲ့ရာမွာမရရွိခဲ့ပါဘူး။

ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးစိုင္းညြန္႔ က “က်ေနာ့္သားက ေလေၾကာင္း စက္မႈသိပၸံအင္ဂ်ီနီယာ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ ထိုင္းအစိုးရကသာ တာ၀န္ ယူၿပီး သင္ၾကားမေပးရင္ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ ့အဆင့္ျမင့္ ပညာေတြကို သင္ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး” ဟုေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။

ေမာင္ေသာင္းဒီ ပညာသင္ၾကားႏိုင္ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ေရးက အေရးပါပါတယ္။ ဒီ့အတြက္သူ႔ဖခင္စိုးရိမ္ခဲ့ပါတယ္။

                                             “ဂ်ပန္လက္ေရြးစင္ရခုိင္ေမာင္ႏွစ္မႏွစ္ေယာက္”

          

   ၁၉၉၀ ၀န္က်င္းကာလက ကၽြန္းဆြယ္ ႏိုင္ငံ့လက္ေရြးစင္ေဘာ္လီေဘာကစားသမားတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သူ ဦးျမတ္သူ ဟာ အခုအခါ ဂ်ပန္မွာေနထိုင္သူျဖစ္တယ္။ ဦးျမတ္သူ ဂ်ပန္မွာရန္ကုန္သူတစ္ေယာက္နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး သားတစ္ေယာက္၊ သမီးတစ္ေယာက္ ထြန္းကားပါတယ္။ ေဘာ္လီေဘာလက္ေရြးစင္ေဟာင္း ဦးျမတ္သူရဲ႕ ေျမေတာင္ေျမွာက္ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပး မႈေတြေၾကာင့္ သားႀကီး
  ျဖစ္တဲ့ ေမာင္ေကာင္းစံျမတ္ ဟာ ဂ်ပန္လူငယ္ ေဘာလံုးလက္ေရြးစင္ ဂိုးသမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနသလို၊ သမီးျဖစ္သူ မရည္မြန္ျမတ္ ကလည္း လူငယ္အမ်ိဳးသမီးလက္ေရြးစင္ ေဘာ္လီေဘာကစားသမား ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကမာၻမွာ အရာရာေရွ႕ဆံုး တန္းေရာက္ေနတဲ့ဂ်ပန္လိုႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရခုိင္ႏြယ္ဖြား ဒီခေလး၂ ေယာက္ ဂ်ပန္ကိုယ္စားျပဳအသင္းမွာ ၀င္ေရာက္ကစား ခြင့္ရေနျခင္းဟာ သာမန္အရည္အခ်င္းေတာ့မျဖစ္တန္ရာ။ စာေရးသူနဲ႔ ဦးျမတ္သူ တို႔ဟာ တစ္ရြာတည္း သားေတြျဖစ္ရံုသာမက   ေက်ာင္းေနဘက္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြမို႔ ၀မ္းေျမာက္ဂုဏ္ယူ မဆံုး ျဖစ္မိပါတယ္။

                                                “ေလာက္ေလးဂြလက္ေျဖာင့္သမားညီအစ္ကို”

           ေဘာလံုးစြမ္းရည္ျပခဲ့တဲ့ ဆူဗင္ (ေခၚ) ေနာင္ပီး သတင္းေတြ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ဟုိေလးတစ္ေက်ာ္ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ဇန္န၀ါရီလ ၁၇ ရက္ေန႔က၊ အသက္ ၈ႏွစ္ အရြယ္ခန္႔ ေလာက္ေလးဂြလက္ေျဖာင့္သမား၊ ….လူမ်ိဳးအမႊာညီကို၂ဦးကုိထိုင္းတီဗီြေတြကထပ္မံျပ သတာကို ၾကည့္ရႈခြင့္ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ေဒါက္တိုင္ေပၚမွာ ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ ေရသန္႔ပုလင္း အ၀ က်ဥ္းကို ၃ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ေလာက္ စာလံုး၀င္ေအာင္ ၁၅ ေပအကြာက ေလာက္ေလးဂြနဲ႔ ပစ္ႏုိင္စြမ္းသူေတြျဖစ္ေနပါတယ္။

        ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ၿခံဳဘူရီနယ္ေျမမွာေနတဲ့  လက္ေျဖာင့္သမားဒီအမႊာကေလး ၂ေယာက္ကို ရုပ္ျမင္သံၾကားထုတ္လႊင့္ တဲ့ဌာနက ဆုအေနနဲ႔ ဘာလိုခ်င္သလဲလို႔ေမးတဲ့အခါ ညီအစ္ကို ၂ေယာက္လံုးက ၀မ္းသာလြန္းၿပီး မ်က္ရည္က်ၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့  “က်ေနာ္တို႔ကဆင္းရဲတယ္။ အိမ္ေခါင္မိုးမလံုဘူး၊ မီးလည္းမလာဘူး။ အဲဒါေတြကိုလုပ္ေပးေစခ်င္ပါတယ္” လို႔အသံ လႊင့္ရံုစင္ထက္က ၀မ္းသာမ်က္ရည္ေတြက်ၿပီး ေတာင္းဆိုခဲ့တာေၾကာင့္ ေနာက္ေန႔မွာသူတို႔ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကိုခ်က္ျခင္း

 ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါတယ္။

                                                       “ရင္ထဲမွာဟာတာတာ ေရဆာသလိုပ”   

         ၁၉၅၀ ၀န္က်င္မွာ ကမာၻေက်ာ္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာေဘာလံုး၊ ကၽြန္းဆြယ္ပြဲတိုင္းမွာ အၿမဲတမ္းေအာင္ပြဲဆင္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့အား ကစားေလာကဟာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ စစ္အာဏာသိမ္းျခင္းနဲ႔အတူ အလံုးစံု ေမွးမိွန္သြားခဲ့ရတယ္။ တိုင္းျပည္က ေျမေတာင္မေျမွာက္   ေပးတာေၾကာင့္၊ အားကစားေလာကသာမက အရာခပ္သိမ္း ကမာၻမွာေရာ အာရွမွာပါ ေနာက္ဆံုးဘိတ္ဆံုးျဖစ္သြားခဲ့ၿပီ။

        အတိုင္းအဆမဲ့ အခြင့္အာဏာကို သံုးၿပီး တိုင္းျပည္ဘ႑ာအားလံုးကို သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ သိမ္းက်ံဳးယူငင္သြားခဲ့ၾကတယ္။ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာႏွစ္ ၆၀ နီးပါး နစ္မြန္းေနခဲ့ရေတာ့ ျပႆ     နာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ ရွင္းလင္းလုိ႔မကုန္ေတာ့ဘူး။ ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ အေမစု ဆုိတာလည္း ၇၃ႏွစ္အဖြားႀကီးအရြယ္ေရာက္မွ ႏိုင္ငံကို ဦးေဆာင္ခြင့္ ရတယ္။

           အာဏာရွင္နဲ႔ ခရိုနီေတြဟာ ႏိုင္ငံပိုင္၊ သစ္ေတာ၊စိုက္ပ်ိဳးေျမေတြကိုသာမက လူႀကီးကစားကြင္းေတြကိုေရာ ကေလးကစားကြင္းေတြကိုပါမက်န္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ အပိုင္စီးၾကရံုသာမက ကေလးကစားကြင္းကိုပါ လက္မေရွာင္ပဲ သိမ္းယူခဲ့ၾကတယ္။ ကေလးေတြလြတ္လပ္ေပ်ာ္ပါးစြာ ကစားစရာအားကစားကြင္းမရွိေတာ့တာဟာလည္း၊ ျမန္မာအား ကစားေလာက ေမွးမွိန္ေစတဲ့အထဲက အေၾကာင္းအရာတစ္ခုလို႔လည္း ေျပာႏုိင္မယ္ထင္ပါတယ္။

                                                      “ေနရာတိုင္းမွာ ဘ၀အနာဂတ္ရွိပါမွ”    

         ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေဘာလံုး၊ ေဘာ္လီေဘာ အားကစားသမားေတြကို ဌာနဆိုင္ရာတစ္ခုခုမွာ ၀န္ထမ္းအျဖစ္ ထည့္သြင္း ထားေလ့ရွိပါတယ္။ ျမန္မာအားကစားသမားေတြမွာ ကစားႏုိင္တဲ့အခ်ိန္မွာေရာ၊ အရြယ္လြန္တဲ့အခါမွာပါေရရာတဲ့အနာဂတ္ မရွိပါ။ လက္ရွိ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေဘာလံုးအသင္းရဲ႕စြမ္းရည္ဟာ အာရွမွာထိပ္တန္းျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔အတြက္ေကာင္းမြန္ တဲ့အနာဂတ္အျဖစ္ တိက်တဲ့မူ၀ါဒရွိေနမယ္ဆိုရင္၊ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြ အားက်ၿပီး ဆက္လက္လိုက္ပါလာမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါမွ ျမန္မာအားကစားဟာ ထိပ္တန္းသို႔ ျပန္လည္ေရာက္လာမွာ ေျမႀကီးလက္ခပ္မလြဲပါ။

        လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ၿပိဳင္ပြဲတိုင္းမွာရံႈးနိမ့္္ၿပီး အားကစားမ်ိဳးဆက္ေတြျပတ္ေနတဲ့ အဓိကအေၾကာင္းက အားကစားသမား ေတြ အတြက္ အနာဂတ္မေသခ်ာတာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သက္ဆုိင္သူေတြ သိရွိအေကာင္အထည္ေဖၚဖုိ႔လို အပ္ပါ တယ္။ အႏိုင္ပြဲေတြရရွိဖို႔အတြက္ ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခု၀င္ကာနီးမွ တရုတ္ကိုသြားေလ့က်င့္၊ ထိုင္းကုိသြားေလ့က်င့္၊ ဖုတ္မီးပူတုိက္ ေလ့က်င့္လို႔ ရေကာင္းတဲ့အရာမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ ငါတို႔ အားကစားကုိ ႀကိဳးစားျခင္းေၾကာင့္ ငါတို႔အနာဂတ္ေကာင္းစားမယ္။ တုိင္းျပည္လည္း ဂုဏ္သိကၡာတက္မယ္ဆိုတဲ့ ထပ္တူအခ်ိဳးက်တဲ့ လက္ေတြ႔ဆန္တဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိမွ ေအာင္ျမင္မႈရရွိႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

          လက္ရွိ အာရွခ်န္ပီယံျဖစ္ေနတဲ့ ထိုင္းႏုိင္ငံမွာ အားကစားသမားတစ္ေယာက္ဟာ တိုင္းျပည္အတြက္အားကစား အလုပ္ တစ္ခုတည္းကိုပဲ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ေလ့က်င့္ေနရပါတယ္။ လက္ေရြးစင္ကစားသမားတစ္ေယာက္ဟာအျခား၀န္ထမ္းေတြလို အေထာက္အပံ့ လစာအျပည့္အစံုရရွိပါတယ္။ ႏုိင္ငံတကာၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုခုမွာမ်ား ေရႊ၊ေငြ ဆုတံဆိပ္ တစ္ခုခုရရွိခဲ့လို႔ ရွိရင္ အဲဒီအား ကစားသမားတစ္ေယာက္အတြက္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး မပူမပင္မေၾကာင့္မက် ေနထိုင္ရပ္တည္လို႔ရေအာင္ ခ်ီးျမွင့္ေပးပါတယ္။ ထိုင္းအားကစားသမားတစ္ေယာက္အတြက္ အနာဂတ္ဟာ ေသခ်ာေရရာၿပီး အာမခံမႈအျပည့္ အ၀ရွိပါတယ္။

           အထူးသျဖင့္ ကေလးအရြယ္၊ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္း၊ တကၠသိုလ္ေပါင္းစံု၊ ေက်းရြာ၊ ရပ္ကြက္၊ ၿမိဳ႕နယ္၊ ခရိုင္၊ ျပည္နယ္၊ အစရွိသျဖင့္ အားကစားပြဲေပါင္းမ်ားစြာ စဥ္ဆက္မျပတ္က်င္းပေပးၿပီးတကယ့္အရည္အခ်င္းရွိသူ ေတြကိုစဥ္္ဆက္ မျပတ္ေလ့က်င့္ေမြးျမဴေပးေနပါတယ္။ အေျခခံျဖစ္တဲ့ ကေလးကစားကြင္းနဲ႔ ေဘာလံုးကြင္းေတြကို လို အပ္တာထက္ ပိုလွ်ံေအာင္ တည္ေဆာက္ေပးထားပါတယ္။ ကစားကြင္းေတြက ကစားသမားေတြေပၚထြန္းဖို႔အတြက္ အၿမဲတမ္းလူလိုေနတယ္၊ အၿမဲတမ္း ဖိတ္ေခၚေနတယ္၊ထူးခၽြန္သူေတြအတြက္ခိုင္မာတိက်တဲ့အနာဂတ္ဘ၀ရွိတယ္၊ဘယ္အားကစားသမားေတြကိုၾကည့္ဆုိတဲ့ ျပယုဒ္ဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံကို အာရွခ်န္ပီယံျဖစ္ေစတဲ့ ပီယေဆးနည္းပါပဲ။    ။

                                                      ေက်ာ္ေသာင္း (ဘန္ေကာက္)